در برخی از نقل‌ها از پیامبر گرامی اسلام(ص) درباره برخی از زنان این‌گونه آمده است: «إذا رأیتم اللاتی ألفین على رؤوسهن مثل أسنمة البعر فأعلموهن أنه لا تقبل لهن صلاة»؛[1] وقتی زنانی را دیدید که بر بالای سر خود مانند کوهان شتر قرار داده‌اند، به آنها بگویید که هیچ‌کدام از نمازهایشان قبول نمی‌شود. در روایت دیگری آمده است: «صِنْفَانِ مِنْ أَهْلِ النَّارِ... وَنِسَاءٌ کَاسِیَاتٌ عَارِیَاتٌ مُمِیلَاتٌ مَائِلَاتٌ، رُءُوسُهُنَّ کَأَسْنِمَةِ الْبُخْتِ الْمَائِلَةِ، لَا یَدْخُلْنَ الْجَنَّةَ، وَلَا یَجِدْنَ رِیحَهَا...»[2]؛ دو گروه از اهل آتش هستند که من آنها را ندیده‌‌ام... گروه دوم زنانی هستند که پوشیده ولی عریان‌اند. گمراه‌کننده و گمراه‌اند. سرهایشان مانند کوهان شتر خراسانی مائل و کج است. این زنان نه وارد بهشت می‌شوند و نه بوی آن را استشمام خواهند کرد. چند نکته در توضیح این روایات، قابل ذکر است:
1. این روایات در کتب اهل سنت نقل شده و در منابع شیعه مطلبی در این باره وجود ندارد.
2. پوشاندن مو به طور کامل کافی است و پیدا بودن برجستگی زیر پوشش به خودی خود اشکال ندارد، مگر این‌که تبعاتی منفی مانند انگشت‌نما شدن و... داشته باشد. البته گفتنی است که این نوع از پوشش لازمه‌اش بی‌عفتی و بی‌بند و باری نیست، اما زنان متدین و مؤمن از این‌گونه کارها دوری می‌کنند.[3]
3. به نظر می‌رسد که علت جهنمی شدن این افراد و قبول نشدن نمازهایشان، صرف شکل ظاهری آنان نیست، بلکه همان‌طور که در روایت دوم آمده، این عقوبت به خاطر نوع پوششان و گمراه بودن آنان است و بیان شکل سَر این افراد، یا به عنوان یکی از نشانه‌های این اشخاص ذکر شده یا این‌که چون علت ساختن چنین ظاهری برای خود، گمراهی بوده و با قصد حرام مثل جلب نامحرم و اشاعه فساد انجام گرفته، مذموم واقع شده است.
4. این‌که در روایت، به کوهان شتر اشاره شده، نشان از برآمدگی و برجستگی زیادی دارد که با برجستگی موها در حالت عادی متفاوت است. از این‌رو می‌توان گفت که این روایت شامل آن برآمدگی معمولی موهای زنان نمی‌شود.

---