حضرت اسماعیل(ع) فرزند بزرگ حضرت ابراهیم(ع) و هاجر(س) است.

قرآن کریم ایشان را پیامبری الهی‌ دانسته که به همراه پدرشان در ساخت و نگهداری خانه کعبه و ترویج آیین توحید، نقشی اساسی داشتند. و بنابر قول مشهور، لقب «ذبیح الله» از آن او است.

از کرامات و معجزات این پیامبر بزرگ الهی، می‌توان به جاری شدن آب زمزم در ابتدای کودکی از زیر پای ایشان در مسجدالحرام، و کُند شدن کارد(چاقو) در دستان پدرش ابراهیم(ع) هنگام ذبح او، اشاره کرد.

حضرت اسماعیل(ع) بعد از سالیان طولانی تلاش و مجاهدت، دعوت حق را لبیک گفته و در «حجر اسماعیل» در کنار خانه کعبه و در کنار مادرش هاجر(س) به خاک سپرده شد.‏

پیامبر بزرگ اسلام(ص) و پیامبرانی؛ نظیر «قیدار» و «شعیب» از نوادگان این پیامبر الهی بودند.