«استدراج»، عبارت از آن است كه شخص به تدريج و مرحله به مرحله گرفتار شود، بدون آنکه خودش متوجه این انحطاط شود. يكى از سنت‌هاى الهى در مقابله‌ی با بدكاران استدراج است. بدين معنا كه آنها هر چه بد می‌كنند نعمت بيشتر می‌يابند و خود نمی‌دانند كه اين نعمت‌ها به منظور غوطه‌ور نمودن ايشان در لذت و كامرانى‏ است تا به تدريج استعداد هدايت را از دست ‌دهند و زمانى فرا ‌رسد كه تمام فرصت‌ها از آنها گرفته ‌شود.

استدراج می‌تواند ذیل عناوینی چون «املاء» و «امهال» نیز بگنجد.