بیشتر آنچه خداوند در اختیار بشر قرار داده، حاوی نوعی اعجاز بوده و آنان توانایی آوردن مشابه آن را ندارند و از این رو به عنوان نمونه پروردگار در سوره روم، مواردی چون ازدواج، خواب و ... را نیزبه عنوان معجزه اعلام می‌کند.

با این وجود فرستادگان خدا برای اثبات مأموریت خود به مخاطبان، گاه نشانه‌هایی را در معرض دید آنان قرار می‌دهند که دست کم در زمان خودشان، موضوعی غیر عادی بوده و هیچ فرد دیگری امکان آوردن چنین چیزهایی را ندارد که به این کار اعجاز و یا معجزه می‌گویند. البته اینگونه نبوده که پیامبران به درخواست هرکار اعجازآمیزی از سوی مخاطبانشان، پاسخ مثبت دهند.

پیامبران و اولیای الهی گاه برای اطمینان قلبی خود نیز از خداوند درخواست نشانه‌ای می‌کنند که آن را نیز می‌توان نوعی معجزه به شمار آورد.

همچنین تمام مواردی که به عنوان عذاب در قرآن از آنها یاد شده نیز حالتی اعجاز‌آمیز دارند.

از معجزه با واژه‌های دیگری مانند «آیه»، «بینه» و ... در منابع اسلامی یاد شده است.