استفاده از این الفاظ اگر توهین به اشخاص نباشد، اثبات حرام‌بودن آن دشوار خواهد بود ، ولی بکارگیری چنین الفاظی در گفتگوها، شایسته مؤمن نیست. البته برخی از مراجع تقلید[1] استفاده از الفاظ قبیح در فرض سؤال را جایز ندانسته‌اند.
درباره ملاک عدالت نیز می‌توانید به نمایه 1869 (راه‌های اثبات عدالت امام جماعت) در همین سایت مراجعه نمایید.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[2]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
بکارگیری چنین الفاظی شایسته مؤمن نیست.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
اگر در عرف مستهجن نباشد گناه نیست.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
به طور کلی گفتن الفاظی که قبیح باشد مانند آنچه در سؤال آمده جایز نیست.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
1. از بکار بردن الفاظ ذکر شده در گفتگو به صورت جدی اجتناب نمایند.
2. عدالت یک حالت خداترسى باطنى است که انسان را از انجام گناه کبیره و تکرار گناه‏ صغیره باز مى‏دارد و همین اندازه که با کسى معاشرت داشته باشیم و گناهى از او نبینیم نشانه وجود عدالت است و این را حسن ظاهر که حاکى از ملکه باطن است مى‏گویند.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی (مد ظله العالی):
گفتن این مطالب در شأن مؤمن نیست و در بعضی از موارد حرام است.

---