[1] . «واجب کفائى، واجبى است که در ابتدا بر همه مکلّفین واجب است، ولی اگر بعضى از آنها، آن را انجام دهند، وجوب از دیگر مکلّفین ساقط مى‌شود»؛ مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج 1، ص 92، اسماعیلیان، قم، بی تا؛ تبریزی، غلامحسین، الاصول المهذبة، ص 32، چاپ طوس، بی نا و بی تا؛ بجنوردی، سید محمد، قواعد فقهیه، ج 2، ص 166، مؤسسه عروج، تهران، چاپ سوم، 1401ق.

[2] . کرکی (محقق ثانی)، علی بن حسین، جامع المقاصد فی شرح القواعد، ج 4، ص 35، مؤسسه آل البیت (ع)، قم، چاپ دوم، 1414ق؛ قواعد فقهیه، ج 2، ص 168؛ جمعی از پژوهشگران، زیر نظر شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع)، ج‌1، ص 145 و ج2، ص 344، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت (ع)، قم، چاپ اول، 1426ق؛ امام خمینی، توضیح المسائل، محقق و مصحح، قلی پور، مسلم، ص 219، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، قم، چاپ اول، 1426ق؛ اراکی، محمد علی، المسائل الواضحة، ج 1، ص 177، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، قم، چاپ اول، 1414ق؛ شبیری زنجانی، سید موسی، المسائل الشرعیة، ص 228، مؤسسه نشر الفقاهة، قم، چاپ اول، 1428ق؛ مکارم شیرازی، ناصر، رساله توضیح المسائل، ص 164، انتشارات مدرسه امام علی بن ابی طالب (ع)، قم، چاپ دوم، 1424ق؛ سبحانی، جعفر، رساله توضیح المسائل، ص 248، م 841، مؤسسه امام صادق (ع)، قم، چاپ سوم، 1429ق؛ وحید خراسانی، حسین، توضیح المسائل، ص 198، م 1008، مدرسه امام باقر (ع)، قم، چاپ نهم، 1428ق.

[3] . اجوبة الاستفتاءات، ص 245، س 1111.

[4] . توضیح المسائل (محشّی ( ، ج 1، ص 551 و 552، م 999؛ حسینی عاملی، سید جواد بن محمد، مفتاح الکرامة فی شرح قواعد العلامة، ج 12، ص 309، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول، 1419ق؛ یزدی، سید محمد کاظم، العروة الوثقی (محشّی)، محقق و مصحح، محسنی سبزواری، احمد، ج 2، ص 515، م 35، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول، 1419ق؛ خویی، سید ابوالقاسم، مصباح الفقاهة، مقرر، توحیدی، محمد علی، ج 1، ص 476، بی نا و بی تا.

[5] . فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع)، ج 1، ص 145.

[6] . بهجت، محمد تقی، استفتاءات، ج 1، ص 411، س 1447، نشر دفتر حضرت آیت الله بهجت، قم، چاپ اول، 1428ق؛ فاضل لنکرانی، محمد، جامع المسائل، ج 1، ص 591، س 2211، امیر قلم، قم، چاپ یازدهم، بی تا؛ «البته، برخی از فقها اجرت گرفتن براى تعلیم قرآن را اشکال می گیرند»؛ تبریزی، جواد، استفتاءات جدید، ج 1، ص 179، س 868 و ص 440، س 1921، قم، چاپ اول، بی نا و بی تا.

[7] . مکارم شیرازی، ناصر، استفتاءات جدید، محقق و مصحح، علیان نژادی، ابوالقاسم، ج 1، ص 521، س 1713، انتشارات مدرسه امام علی بن ابی طالب (ع)، قم، چاپ دوم، 1427ق.

[8] . تبریزی، جواد، استفتاءات جدید، ج 1، ص 179، س 868 و ص 440، س 1921، قم، چاپ اول، بی نا و بی تا.

[9] . «مَنْ أَخَذَ عَلَى تَعْلِیمِ الْقُرْآنِ أَجْراً کَانَ حَظَّهُ یوْمَ الْقِیامَةِ ‌ »؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 178، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، 1413ق.

[10] . انوار الفقاهة – کتاب التجارة، ص 433؛ مجمع الفائدة و البرهان فی شرح ارشاد الاذهان، ج 8، ص 18.

[11] . حلّی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء، ج 12، ص 136، مؤسسه آل البیت (ع)، قم، چاپ اول، بی تا؛ اردبیلی، احمد بن محمد، مجمع الفائدة و البرهان فی شرح ارشاد الاذهان، محقق و مصحح، عراقی، مجتبی و اشتهاردی، علی پناه و یزدی اصفهانی، حسین، ج 8، ص 18، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول، 1403ق؛ مجلسی، محمد تقی، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، محقق و مصحح، موسوی کرمانی، سید حسین و اشتهاردی، علی پناه و طباطبائی، سید فضل الله، ج 6، ص 511 و 512، مؤسسه فرهنگی اسلامی کوشانبور، قم، چاپ دوم، 1406ق؛ بحرانی، یوسف بن احمد، الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهرة، محقق و مصحح، ایروانی، محمد تقی و مقرم، سید عبد الرزاق، ج 18، ص 214، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول، 1405ق؛ مکارم شیرازی، ناصر، انوار الفقاهة – کتاب التجارة، ص 433، انتشارات مدرسه امام علی بن ابی طالب (ع)، قم، چاپ اول، 1426.

[12] . روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، ج 6، ص 512.

[13] . تبریزی، جواد، إرشاد الطالب الی التعلیق علی المکاسب، ج 1، ص 301، مؤسسه اسماعیلیان، قم، چاپ سوم، 1416ق.

[14] . امام صادق (ع) فرمود: «وَ مِنْهُمْ مَنْ یقْرَأُ الْقُرْآنَ لِیطْلُبَ بِهِ الدُّنْیا وَ لَا خَیرَ فِی ذَلِک»: «برخى قرآن می خوانند براى (سودجوئى) و به دست آوردن دنیا و خیرى در اینها نیست»؛ شیخ کلینی، الکافی، ج 2، ص 607، نشر اسلامیة، تهران، چاپ دوم، 1362ش.

[15] . «إِنَّ أَحَقَ‏ مَا أَخَذْتُمْ‏ عَلَیهِ أَجْراً کِتَابُ اللَّه‏»؛ ابن ابی جمهور احسایی، محمد بن علی، عوالی اللئالی العزیزیة فی الأحادیث الدینیة، ج 1، ص 176، دار سید الشهداء للنشر، قم، چاپ اول، 1405ق.

[16] . همان، ج 2، ص 263.