بر فرض سؤال، در صورتی که بیم آن باشد که فرد با این ازدواج تحت تأثیر عقائد همسر واقع شود اشکال دارد، و اگر بیم این مطلب نباشد، ازدواج جایز است ولی بهتر است که با دیگری ازدواج نمایید.

ضمائم:

پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: [1]

حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای(مد ظله العالی):

اگر خوف خطر مذهب در میان نباشد، فی نفسه اشکال ندارد.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی(مد ظله العالی):

اهل حق دو گروه هستند؛ عده‏ای منکر ضروریات اسلامند، نماز و روزه هیچ‏کدام را قبول ندارند که ازدواج با آنها مطلقا جایز نیست، ولی عده‏ای به یگانگی خدا و رسالت پیامبر شهادت می‏دهند و اگر انکار ضروریات هم کنند به انکار نبوت باز نمی‏گردد و ما می‏گوییم انکار ضروریات باید به انکار نبوت باز گردد که در این گروه نیست پس ازدواج با گروه دوم در صورتی که بیم آن باشد که همسر تحت تأثیر عقائد واقع شود اشکال دارد و اگر بیم این مطلب نباشد حرام نیست ولی بهتر است که با دیگری ازدواج کند.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی(مد ظله العالی):

بطور کلی اگر فرقه مذکوره، حضرت امیر المؤمنین علیه السلام را خدا بدانند یا منکر ضروری دین مانند نماز و روزه و مانند اینها شوند کافرند، واضح است که ازدواج با آن ها جایز نیست و باطل است و اگر آن بزرگوار را خدا ندانند و منکر ضروری دین هم نشوند، چون انحرافات عقیدتی و اخلاقی و عملی بسیار دارند، همان طور که شما اشاره کرده اید، ازدواج شما با او باطل و حرام است. امید است با تمسک به قرآن و اهل بیت علیهم السلام راه ازدواج شما با فردی که مورد نظر شماست و از نظر اخلاق و تدین مناسب باشد هموار گردد.

حضرت آیت الله هادوی تهرانی(دامت برکاته):

اگر آن پسر به عقاید حقه واقعا معتقد باشد، یعنی توحید، نبوت و معاد را بپذیرد و به امامت بلافصل امام علی علیه السلام معتقد باشد شیعه محسوب می شود و سایر رفتارهای او مانند سه روز روزه یا ترک نماز فقط فعل حرام محسوب می‌شود که هر چند باید از آن جتناب شود ولی موجب کفر نمی‌شود. در این صورت ازدواج با وی مانعی ندارد. ولی اگر او به عقاید باطل اهل حق معتقد است و امام علی علیه السلام را خدا می‌داند. ازدواج با وی جایز نیست.   لینک به سایت استفتائات