1. کنیه «ابو عبدالله» برای امام حسین(ع) و امام جعفر صادق(ع) استفاده شده است، ولی در بیشتر موارد موجود در روایات، مقصود از آن، امام صادق(ع) است؛ مانند:
محمّد بن یحیی العطار عن احمد بن ابی زاهر عن الحسن بن موسی عن علی بن حسان عن عبد الرحمن بن کثیر قال سمعت ابا عبدالله (ع) یقول: «نَحْنُ وُلَاةُ أَمْرِ اللَّهِ وَ خَزَنَةُ عِلْمِ اللَّهِ وَ عَیْبَةُ وَحْیِ اللَّه»‏.[1]
2. مقصود از «ابوالحسن» اگر با با قید «الاوّل» و یا قید «الماضی» باشد، کنیه امام موسی کاظم(ع) خواهد بود و اگر مقیّد به «الرضا» و یا «الثانی» باشد، مقصود امام رضا(ع) است، و اگر مقیّد به «الثالث» باشد، مراد از آن، امام هادی(ع) خواهد بود. مانند:
الف. محمّد بن یحیی عن احمد بن ابی زاهر او غیره عن محمّد بن حمّاد عن أخیه احمد بن حمّاد عن ابراهیم عن ابیه عن ابی الحسن الاوّل(ع) قال: َ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ أَخْبِرْنِی عَنِ النَّبِیِّ(ص) وَرِثَ النَّبِیِّینَ کُلَّهُمْ قَالَ نَعَم‏.[2]
ب . عن عبد الرحمن بن الحجّاج قال: سألت عبد الرحمن فی السنه التی اخذ فیها ابو الحسن الماضی(ع) فقلت له ... .[3]
ج . عنه، عن أحمد بن محمد بن ابی نصر عن ابی الحسن الرضا (ع) قال: قال ابو عبدالله (ع) : صِلْ رَحِمَکَ وَ لَوْ بِشَرْبَةٍ مِنْ مَاء.[4]
د . عدّة من أصحابنا، عن أحمد بن محمّد بن خالد، عن الحسین بن یوسف، عن محمّد بن سلیمان، عن أبی‏ الحسن‏ الثانی‏ ع: ... [5]‏
هـ. علی بن محمّد عن بعض اصحابنا عن ایوب بن نوح عن ابی الحسن الثالث (ع) قال: إِذَا رُفِعَ عَلَمُکُمْ مِنْ بَیْنِ أَظْهُرِکُمْ فَتَوَقَّعُوا الْفَرَجَ مِنْ تَحْتِ أَقْدَامِکُم‏.[6]
در مواردی که عبارت «ابوالحسن» بدون هیچ قیدی آمده باشد، ممکن است با توجه به محتوای روایت و نیز نام راویان بتوان تشخیص داد که مراد از آن، کدام یک از این سه امام بزرگوار می‌باشد، اما در صورت فقدان هرگونه قید و یا قرینه­ای نمی‌توان صریحاً آن را به یکی از سه امام منتسب نمود، بلکه تنها علم اجمالی وجود خواهد داشت که صادر کننده روایت یکی از معصومان بوده است.

---