دربارۀ نجس بودن سگ و خوک روایاتی که از امامان(ع) به دست ما رسیده، دو گونه است. روایاتی که در آنها واژۀ نجس به صراحت آمده، و روایاتی که در آنها کلمۀ نجس به صراحت بیان نشده، بلکه از باب ملازمه، نجاست سگ و خوک فهمیده می‌شود. در این‌گونه روایات به تناسب پرسش‌هایی که از امام(ع) دربارۀ آب نیم‌خوردۀ سگ و یا برخورد خوک به لباس انسان شده، و جواب‌هایی که ائمه(ع) داده‌اند، نجاست سگ و خوک استفاده می‌شود؛ یعنی از امام(ع) سؤال شد، آیا با لباسی که خوک به آن برخورد کرد می‌شود نماز خواند، امام (ع) فرمود: نه. از این جواب می‌فهمیم که خوک نجس است.

در زیر از باب نمونه به دو روایت اشاره می‌کنیم و جهت آگاهی بیشتر، شما را به مطالعۀ منابع روایی ارجاع می‌دهیم. با این تذکر که فهم روایات و استنباط حکم شرعی از آنها، متوقف بر دانش‌های گوناگونی است که حوزه‌های علمیه متکفل تعلیم آنها هستند. اما روایات:

1. روایت نجس بودن سگ: "أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) عَنِ الْکَلْبِ فَقَالَ رِجْسٌ نِجْسٌ لَا یُتَوَضَّأْ بِفَضْلِهِ وَ اصْبُبْ ذَلِکَ الْمَاءَ وَ اغْسِلْهُ بِالتُّرَابِ أَوَّلَ مَرَّةٍ ثُمَّ بِالْمَاءِ"؛ از امام صادق‌(ع) دربارۀ سگ سؤال شد. آن‌حضرت فرمود: نجس است. آب نیم‌خوردۀ سگ را دور بریزید و با آن وضو نگیرید، ظرف آب را ابتدا با خاک و سپس با آب بشویید.
2. روایت نجس بودن خوک: "أَسْأَلُهُ عَنِ الثَّوْبِ یُصِیبُهُ الْخَمْرُ وَ لَحْمُ الْخِنْزِیرِ أَ یُصَلَّى فِیهِ أَمْ لَا فَإِنَّ أَصْحَابَنَا قَدِ اخْتَلَفُوا فِیهِ فَقَالَ بَعْضُهُمْ صَلِّ فِیهِ فَإِنَّ اللَّهَ إِنَّمَا حَرَّمَ شُرْبَهَا وَ قَالَ بَعْضُهُمْ لَا تُصَلِّ فِیهِ فَکَتَبَ (ع) لَا تُصَلِّ فِیهِ فَإِنَّهُ رِجْسٌ"؛ از امام(ع) دربارۀ حکم لباسی که به شراب و گوشت خوک برخوردکرده سؤال کردم، آیا می‌شود در این لباس نماز خواند...، حضرت در پاسخ فرمود: خیر. با این لباس نماز نخوان؛ چراکه نجس است.[1]و [2]

[1]. برای آگاهی بیشتر، ر. ک: حر عاملی، وسائل الشیعة، ج 3، باب نجاست کلب، ص 415 – 418 و باب نجاست خنزیر، ص 418- 419.

[2]. «نجاسات»، 96085؛ «علت نجاست سگ»، 3430؛ «نجاست سگ»، 1305؛ «نجاست و وفاداری سگ»، 30228؛ «نجاست سگ و شکار با سگ شکاری»، 28889؛ «علت حرمت گوشت خوک»، 18683؛ «حرمت گوشت خوک»، 65155.