در کتاب مستدرک الوسائل از امام صادق(ع) نقل شده است: هر کس در نهم شعبان سوره «یس» را با گلاب و زعفران نوشته و بنوشد، در حفظ و امان خواهد بود و قلبش نیرومند و ذهنش قوی می‌گردد.[1]
در مورد این روایت باید گفت:
1. این روایت را تنها محدث نوری نقل کرده و در دیگر کتب روایی موجود نیست.
2. روایت بنابر معیارهای حدیث‌شناسی مرسل است؛[2] یعنی دچار ارسال و حذف اسناد است، و بدون آورده شدن سند، آن‌را به امام صادق(ع) نسبت می‌دهد. می‌دانیم که از راه‌های اثبات صحت صدور روایات، داشتن سند قابل اعتماد، محتوای تکرار شده در روایات دیگر و ... می‌باشد که این روایت از آن بی‌بهره است.
3. از پیامبر اسلام(ص) و ائمه معصوم(ع) در ثواب و فضیلت قرائت قرآن احادیث فراوانى به ما رسیده است که به طور کلی سفارش به خواندن و قرائت قرآن شده است و برای قرائت سوره‌ها و یا فرازهایی از قرآن نیز فضیلت‌هایی بیان شده است.[3] اما برخی روایاتی که در باب فضیلت برخی از سوره‌ها آمده است از اعتبار و سند قابل دفاعی برخوردار نیستند از جمله همین روایت مورد بحث.
4. از آن‌جا که قرائت قرآن مورد تأیید و تأکید قرار گرفته، بنابر برخی از ادله؛ از جمله «روایات من بلغ»[4] می‌توان به مضمون این روایت عمل کرد و سوره یس را به طریق بیان شده نگاشت.
5. در چنین روایاتی که در آنها توصیه می‌شود که آیه یا سوره‌ای با گلاب و زعفران – یا هر چیز دیگری - نوشته و سپس نوشیده شود، می‌توان آن را در ظرفی مثل ظروف چینی یا شیشه‌ای – و یا حتی پارچه‌ای بدون رگ و پاکیزه – نگاشت و  خطوط آن را با گلاب شسته و میل کرد. لازم هم نیست ظرف بزرگی باشد، بلکه چون جهت قرائت نوشته نمی‌شود، تداخل خطوط هم اشکالی ندارد، یا می‌توان مقداری را نوشت و گنجایش ظرف را تکمیل کرد و  آن مقدار را با کمی گلاب شست و دوباره بخش دیگری را نگاشته و به همین ترتیب.  و در آخر کار، گلاب‌هایی که آیات با آن شسته شده را مخلوط کرده و میل نمود.
بنابراین؛ اگر چه این روایت دارای سند نیست، ولی می‌توان از باب اخبار «من بلغ» بدان عمل کرده و توصیه موجود در آن‌را انجام داد.

---