لطفا صبرکنید
13703
- اشتراک گذاری
آیات و روایات فراوانی وجود دارند که رفتار و کردار انسان ها را مهم ترین دلیل ورود آنها به بهشت و جهنم اعلام می کنند. شما با مراجعه ای به متکلمان شیعه، موردی را مشاهده نمی کنید که آنان ستارگان و فلکیات را عامل سعادت و شقاوت انسان ها بدانند و حتی اگر روایتی در این زمینه وجود داشته و از لحاظ سند هم مورد پذیرش باشد، نمی توان به معنای ظاهری آن معتقد بود.
آیات و روایات فراوانی وجود دارند که رفتار و کردار انسان ها را مهم ترین دلیل ورود آنها به بهشت و جهنم اعلام می کنند.
خداوند در قرآن کریم می فرماید: "این بهشتی است که شما به دلیل کردارتان در آن جای گرفتید".[1] براساس آیات قرآن، انسان با دیدن نامه عمل خویش، می تواند قضاوت درستی در مورد خود داشته باشد.[2]و چنین چیزی با نقش فلک و ستارگان در سعادت و شقاوت انسان ها سازگاری ندارد.
خداوند به نقل از ساکنان دوزخ، سخنی را نقل می کند که آنان به خداوند شکوه می برند که (ما گناهی نداریم، بلکه)شقاوت بر ما غلبه کرده و ما گروهی گمراه بودیم (و به همین دلیل وارد دوزخ شدیم).[3]
آنها می خواهند وانمود کنند که مقدرات بر آنان غلبه کرده و خود تقصیری ندارند. اما امام صادق (ع) در ارتباط با این آیه می فرمایند که شقاوت آنان (جبری و از پیش تعیین شده نبود، بلکه) نتیجه کردار خود آنان بود.[4]
حضرتش در جای دیگری می فرمایند: "خداوند، مؤمنان را به دلیل کردار نیکشان مؤمن نامیده است".[5]
شما با مراجعه ای به متکلمان شیعه، موردی را مشاهده نمی کنید که آنان ستارگان و فلکیات را عامل سعادت و شقاوت انسان ها بدانند و حتی اگر روایتی در این زمینه وجود داشته و از لحاظ سند هم مورد پذیرش باشد، نمی توان به معنای ظاهری آن معتقد بود.
با این وجود، با جست و جویی در کتاب کافی، به روایتی که شما نقل کردید، برخورد نکردیم و اگر روایت خاصی مورد نظرتان است، بخش هایی از متن عربی آن را ارسال کرده تا در ارتباط با آن به گفت و گو بنشینیم.
[1] اعراف، 43؛ زخرف، 72.
[2] اسراء، 14؛ "اقْرَأْ کِتابَکَ کَفى بِنَفْسِکَ الْیَوْمَ عَلَیْکَ حَسیبا".
[3] مؤمنون، 106؛"قالُوا رَبَّنا غَلَبَتْ عَلَیْنا شِقْوَتُنا وَ کُنَّا قَوْماً ضالِّین".
[4] شیخ صدوق، التوحید، ص 356، انتشارات جامعه مدرسین، قم، 1357 هـ ش.
[5] حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعة، ج 15، ص 317، ح 20625، مؤسسة آل البیت، قم، 1409 هـ ق.