انواع مختلفی برای توحید بیان شده که یکی از آنها توحید در الوهیت است. توحید در الوهیت بر دیگر انواع توحید،‌ برتری دارد و بالاترین درجه توحید محسوب می‌شود؛ زیرا توحید در الوهیت، اعتراف به این است که تنها موجود مستحق عبادت که داراى همه صفات کمال و جمال بالاستقلال بوده خداوند متعال است.[1] در این نوع از توحید، انسان از توجه به غیر محبوب(الله) منصرف می‌شود و فقط نسبت به او خوف و رجا دارد. برخلاف انواع دیگر توحید همچون توحید ربوبیت که صاحب آن، به دنبال این است که در عالم فاعلی غیر از خدا نبیند.[2]
همچنین با توجه به این‌که توحید الوهیت مستلزم خالی بودن شخص از شرک جلی و شرک خفی است،‏[3] چنین شخصی در بالاترین درجه ایمان قرار دارد. از این‌رو، می‌توان گفت که تا انسان به توحید الوهیت نرسد، ایمانش کامل نشده است.

---