خداناباوری، بی‌خدایی یا آتئیسم به فرانسویAthéisme) ) به معنای فقدان باور به وجود خدا است. گاهی نیز به  معنای رد کردن اعتقاد به خدا یا نفی وجود خدا به کار می‌رود.[1]

خداناباوران برای این باور نادرست خود دلایلی را نیز مطرح می‌کنند که به برخی از آنها در همین سایت پاسخ داده شده است.[2]

اما در پاسخ به این ادعا که عقل درکی فراتر از ماده ندارد؛ باید از مدعیان پرسید این ادعای شما خود چگونه است؟ آیا مادی است یا فرامادی؟! درک‌کننده این مطلب چه کسی است؟! آیا امر مادی است که به چنین درکی دست یافته است یا امری فرامادی؟!

همچنین این جمله که می‌گویند: اگر عقل را غیرمادی هم بدانیم، قوانین جهان کوانتوم با عقل ما هماهنگ نیست، به چه معنا است؟ آیا به این معنا است که با قوانین کوانتوم نمی‌توان عقل را توضیح داد و فعالیت‌های عقل را محاسبه و پیش‌بینی کرد؟ با فرض پذیرش این سخن، آیا این مشکل عقل است که قوانین کوانتوم نمی‌تواند او را تشریح کند یا نقص قوانین کوانتوم است؟ و اگر مقصود این است که قوانین کوانتوم وجود نیروی فرامادی و فراطبیعی را نفی می‌کند، این سؤال مطرح می‌شود که چگونه می‌توان با قوانین فیزیک و حاکم بر ماده، وجود متافیزیک و امر فرامادی را نفی کرد؟ در هر صورت، عقل نقش اساسی در فهم و ادراک انسان دارد؛ پذیرنده یا ردکننده هر مطلبی عقل انسان است و با استدلال عقلی نمی‌توان عقل را نفی کرد؛ زیرا در این صورت با نفی عقل، وجود عقل اثبات می‌شود.[3]

[1]. ://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AE%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D9%88%D8%B1%DB%8C

[2]. ر. ک: «تناقض صفات و قضیه‌ی کانتور»، 124070؛ «خداناباوری»، 124669.

[3]. ر. ک: «عقل و گستره‌ی فعالیت آن »، 227؛ «عقل چیست؟»، 11343؛ «معرفت شناسی»، 4638؛ «معرفت شناسی حکمت اسلامی»، 32735.