نظر برخی از مراجع عظام تقلید درباره مکث کوتاه پس از قرائت در نماز و حکم قیام متصل به رکوع، به شرح زیر است:
دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی):
ج1) وقف کردن لازم نیست و گفتن تکبیر هم واجب نیست بلکه مستحب است.
ج2) قیام متصل به رکوع که رکن است، یعنی از حالت ایستاده به رکوع رفتن؛ همین که عرفاً قبل از رکوع ایستاده باشد و بدن با طمأنینه و آرامش باشد کفایت مى‌کند؛ و اما قیام بعد از رکوع، واجب است ولى رکن نیست و ترک آن اگر سهوى باشد، ضررى به صحّت نماز نمى‌زند.
دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
1. واجب نیست.
2. یعنی اگر فراموش کند و به سجود رود باید برگردد و پس از ایستادن به رکوع رود.
دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
1. رفتن به رکوع بدون مکث بعد از قرائت اشکالی ندارد.
2. قیام یعنى ایستادن، در دو جاى نماز، واجب و رکن است: هنگام گفتن تکبیرة الاحرام و قیام قبل از رکوع که آن را «قیام متّصل به رکوع» گویند، ولى قیام در موقع خواندن حمد و سوره و همچنین بعد از رکوع واجب است، امّا رکن نیست و منظور آن است که رکوع از حالت قیام صورت پذیرد. بنا بر این، کسی که بعد از خواندن سوره برای کشتن حیوان گزنده ای (مثلاً) متصل به رکوع را به جا نیاورده، واجب است کاملاً بایستد و سپس به رکوع برود.
دفتر حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
1. گفتن ذکر مستحبی لازم نیست. چند ثانیه مکث، در همان حالت قیام پس از اتمام سوره کافی است. و به آن قیام متصل به رکوع می گویند که رکن است و قیام متصل به رکوع رکن است و دنبالش رکوع واقع می شود؛ مثلاً یکی از احکام آن این است که اگر بعد از خواندن سوره توحید به جهت فراموش کردن رکوع برای انجام سجده خم شود و قبل از رسیدن به سجده یادش بیاید که رکوع نکرده باید بایستد و به رکوع برود.
پاسخ حضرت آیت الله مهدی هادوی تهرانی (دامت برکاته) به این شرح است:
1. پس از پایان قرائت می توان رکوع کرد و نیازی به ذکر مستحب وجود ندارد. هر چند ذکر مستحب است.
2. مراد از «قیام متصل به رکوع» این است که باید از حالت قیام، یعنی ایستادن، به رکوع رفت، پس اگر کسی پس از قرائت به اشتباه به سجده رود و قبل از سجده به یاد آورد که رکوع را انجام نداده است، باید بایستد  و سپس به رکوع رود، نه این که از حالت سجده به رکوع رود.
لینک به سایت استفتاءات (کد 857).