لطفا صبرکنید
27327
- اشتراک گذاری
از نظر اسلام زن و مرد مکمل یکدیگرند و خداوند حکیم این دو مخلوق را برای یکدیگر آفرید تا مایه‌ی آرامش یکدیگر باشند و نیازهای عاطفی، روحی و جنسی یکدیگر را برآورده کنند. همان‌‌گونه که خداوند در قرآن کریم فرموده است: «از نشانه‌های قدرت خدا این است که برایتان از جنس خودتان همسرانی آفرید تا با ایشان آرامش یابید و میان شما دوستی و مهربانی نهاد».[1]
اسلام برای برآورده شدن نیازهای طرفین چهارچوب ازدواج(دائم یا موقت) را تعیین کرده است و هرگونه ارتباط جنسی بین زن و مرد باید در این محدوده باشد، تا به گوهر پاکی و عفت طرفین هیچ‌گونه خدشه‌ای وارد نشود. پس صحبت‌های عاشقانه، لمس و نوازش و ... باید بعد از ازدواج باشد و حتی دختر و پسری که با هم نامزد هستند و قرار است در آینده‌ای نزدیک با هم ازدواج کنند، قبل از عقد کردن نمی‌توانند از یکدیگر استفاده و لذت جنسی ببرند، حتی اگر در حد گفت‌وشنودهای عاشقانه و تماس ساده‌ی بدنی باشد. به هر حال از نظر اسلام برآورده شدن نیازهای جنسی زن و مرد الزاماً باید در چارچوب شرع مقدس باشد.[2]
اما در مورد این‌که امکان ازدواج نیست، باید گفت؛ ازدواج بهترین و آسان‌ترین راه است و امر مشکل و محالی نیست. اساساً معنای ازدواج این است که زن و مرد و دختر و پسری که به یکدیگر علاقه‌مند هستند و دوست دارند با هم باشند، با یک قرارداد شرعی طرفینی(عقد ازدواج) می‌توانند در کنار یکدیگر باشند و با هم زندگی کنند و از وجود هم لذت ببرند و نیازهای جنسی، روحی و عاطفی خود را برآورده کنند، یا به طور دائم(ازدواج دائم) یا به طور موقت(ازدواج موقت). این قرارداد شرعی توسط طرفین باید امضا شود تا یک سری تعهداتی را نسبت به یکدیگر پیدا کنند و رابطه‌ی جنسی و عاطفی آنها به بیراهه نرود. ولی متأسفانه آداب و رسوم غلط و تجمل‌گرایی‌های رایج، ازدواج را به صورت یک امر مشکل درآورده است و این امر آسان به یکی از مهم‌ترین مشکلات زندگی بدل شده است. شما باید تا جایی که می‌توانید موانع ازدواج را برطرف کنید و امر ازدواج را آسان بگیرید و از مشکلات آن نترسید. خداوند در قرآن فرمود: «مردان و زنان بی‌همسر خود را همسر دهید، همچنین غلامان و کنیزان صالح خود را، اگر فقیر و تنگدست باشند خداوند از فضل خود آنان را بی‌نیاز می‌کند».[3]
به هر حال هر فردی در برخورد با غریزه‌ی جنسی سه راه بیشتر ندارد:
- بی‌بند و باری و گناه؛ یعنی همان ارتباط عاشقانه‌ی دختر و پسر بدون هیچ‌گونه عقد شرعی که قطعاً حرام است و اسلام این‌راه را مجاز نمی‌داند؛ چرا که این‌راه بر خلاف فطرت پاک بشری و موجب پایمال شدن شخصیت انسانها و سقوط آنان به درجه‌ی حیوانات و چارپایان است و سلامت بنیاد خانواده را به نابودی می‌کشد.
- ازدواج دائم یا موقت که اسلام آن‌را به ساده‌ترین وجه مطرح کرده و بهترین راه حل است و می‌توان گفت، اگر کسی به هر دلیلی فعلاً نتواند ازدواج دائم کند، ازدواج موقت از آن آسان‌تر است.
- عفاف و پاکدامنی، و این‌را اسلام برای کسی توصیه می‌کند که امکان ازدواج ندارد. خداوند در قرآن کریم فرموده است: «و کسانی که نمی‌توانند ازدواج کنند باید عفاف و پاکدامنی پیشه کنند تا خداوند از فضل خود آنان را بی‌نیاز کند».[4]
انجام این دستور خدا با روزه گرفتن و ورزش و تفریحات و فعالیت‌های سالم به راحتی امکان‌پذیر است.
گفتنی است که ازدواج به خودی خود مستحب است، ولی اگر کسی بترسد با ترک ازدواج در حرام بیفتد، ازدواج بر او واجب است.[5]
[2]. برگرفته از سؤال: «اسلام و ارتباط سالم بین دختر و پسر»، 1044.
[5]. توضیح المسائل مراجع، ج 2، ص 449.
از نظر اسلام زن و مرد مکمل یکدیگرند و خداوند حکیم این دو مخلوق را برای یکدیگر آفریده تا مایه آرامش یکدیگر باشند و نیازهای عاطفی روحی و جنسی یکدیگر را برآورده کنند. همانطور که خداوند در قرآن کریم فرموده است: «از نشانه های قدرت خدا این است که برایتان از جنس خودتان همسرانی آفرید تا با ایشان آرامش یابید و میان شما دوستی و مهربانی نهاد»[1]. اسلام برای برآورده شدن نیازهای طرفین چهارچوب ازدواج (دائم یا موقت) را تعیین کرده است و هرگونه ارتباط جنسی بین زن و مرد باید در این محدوده باشد تا به گوهر پاکی و عفت طرفین هیچ گونه خدشه ای وارد نشود. پس صحبت های عاشقانه، لمس و نوازش و ... باید بعد از ازدواج باشد و حتی دختر و پسری که با هم نامزد هستند و قرار است در آینده ای نزدیک با هم ازدواج کنند، قبل از عقد کردن نمی توانند از یکدیگر استفاده و لذت جنسی ببرند حتی اگر در حد گفت و شنودهای عاشقانه و تماس ساده ی بدنی باشد. به هر حال از نظر اسلام برآورده شدن نیازهای جنسی زن و مرد الزاماً باید در چارچوب شرع مقدس باشد.[2]
و در مورد این که فرمودید امکان ازدواج نیست باید عرض کنیم ازدواج بهترین و آسان ترین راه است و امر مشکل و محالی نیست. اساساً معنای ازدواج این است که زن و مرد و دختر و پسری که به یکدیگر علاقمند هستند و دوست دارند با هم باشند با یک قرارداد شرعی طرفینی ( عقد ازدواج) می توانند در کنار یکدیگر باشند و با هم زندگی کنند و از وجود هم لذت ببرند و نیازهای جنسی، روحی و عاطفی خود را برآورده کنند یا به طور دائم (ازدواج دائم) یا به طور موقت (ازدواج موقت). این قرارداد شرعی توسط طرفین باید امضا شود تا یک سری تعهداتی را نسبت به یکدیگر پیدا کنند و رابطه ی جنسی و عاطفی آنها به بیراهه نرود. ولی متأسفانه آداب و رسوم غلط و تجمل گرایی های رایج، ازدواج را به صورت یک امر مشکل درآورده است و این امر آسان به یکی از مهم ترین مشکلات زندگی بدل شده است. شما باید تا جایی که می توانید موانع ازدواج را برطرف کنید و امر ازدواج را آسان بگیرید و از مشکلات آن نترسید. خداوند در قرآن فرموده: «مردان و زنان بی همسر خود را همسر دهید، همچنین غلامان و کنیزان صالح خود را، اگر فقیر و تنگدست باشند خداوند از فضل خود آنان را بی نیاز می سازد».[3]
به هر حال هر فردی در برخورد با غریزه جنسی سه راه بیشتر ندارد:
1. بی بند و باری و گناه یعنی همان ارتباط عاشقانه دختر و پسر بدون هیچ گونه عقد شرعی که قطعاً حرام است و اسلام این راه را مجاز نمی داند چرا که این راه بر خلاف فطرت پاک بشری و موجب پایمال شدن شخصیت انسانها و سقوط آنان به درجه حیوانات و چهار پایان است و سلامت بنیاد خانواده را به نابودی می کشد.
2. ازدواج دائم یا موقت که اسلام آن را به ساده ترین وجه مطرح کرده و بهترین راه حل است و می توان گفت اگر کسی به هر دلیلی فعلاً نتواند ازدواج دائم کند، ازدواج موقت از آن آسان تر است.
3. عفاف و پاکدامنی، و این را اسلام برای کسی توصیه می کند که امکان ازدواج ندارد. خداوند در قرآن کریم فرموده است: «و کسانی که نمی توانند ازدواج کنند باید عفاف و پاکدامنی پیشه کنند تا خداوند از فضل خود آنان را غنی کند».[4] انجام این دستور خدا با روزه گرفتن و ورزش و تفریحات و فعالیت های سالم به راحتی امکان پذیر است.
توجه به یک نکته در اینجا ضروری است که ازدواج به خودی خود از مستحبات است ولی اگر کسی بترسد با ترک ازدواج در حرام بیفتد ازدواج بر او واجب است.[5]
