پروردگار در قرآن کریم می فرماید: «أَوْفُوا بِعَهْدی أُوفِ بِعَهْدِکُم»؛[1] به عهد و پیمان با من وفادار باشید تا من نیز رفتار متقابلی با شما داشته باشم.

طبیعی است انسان هنگامی می تواند از خداوند، توقع برآورده کردن حاجات و درخواست های خود را داشته باشد که خود نیز در طرف مقابل به درخواست های او پاسخ مثبت داده و در مورد تعهداتی که از گذشته با او داشته پیمان شکنی نکند و چه بسا ممکن است به دلیل سهل انگاری در این امور، کمتر مورد توجه پروردگار قرار گیرد.

با این وجود باید به نکات زیر نیز توجه داشت:

1. این امکان نیز وجود دارد که خدا همچنان سایۀ رحمت خویش را بر بندۀ پیمان شکن خویش نگه داشته و خواسته های او را برآورده کند.

2. ممکن است بنده ای با آن که به تعهدات قبلی خویش نیز احترام گذاشته، اما در موارد بعدی، خداوند به دلایل دیگری نخواسته که این خواهش جدید بندۀ خویش را برآورده سازد.

3. در عین حال باید به این نکته نیز توجه کرد که شاید با وجود پیمان شکنی بنده، اما توجه نکردن پروردگار به خواستۀ جدید، تنها به دلیل وفا نکردن به عهد و نذرهای گذشته نبوده، بلکه دلایل دیگری نیز داشته باشد.