1. هم مرد و هم زن در هنگام رسیدن به اوج شهوت و ارگاسم، آبی از آنها خارج می شود.

2. این آب در مرد ممکن است شامل یکی از مواد تشکیل دهنده انسان (اسپرم) باشد. اما در زن این گونه نیست و تخمک گذاری در فرایند دیگری شکل می گیرد.

3. منی؛ دو معنای عام و خاص دارد، معنای خاص آن، همان تعریف امروزی است که به (آب دارای اسپرم) گفته می شود. اما در معنای عام، به (آبی که در اوج شهوت خارج می شود) اطلاق می گردد. شاهد این سخن در مردانی است که عمل وازکتومی را انجام می دهند؛ چرا که با وجود بسته شدن لوله های اسپرم آنها و به دنبال آن فاقد اسپرم بودن مایع خروجی از ایشان در اوج شهوت، باز هم به آن مایع، منی گفته می شود و چنین مردی در هنگام خروج آن مایع جنب شمرده می شود.   

بنابر این، اگرچه مایع خارج شده از بانوان در حالت ارگاسم، دارای اسپرم نمی باشد، اما اطلاق منی بر آن اشکالی ندارد. البته، در این موضوع، اختلاف نظراتی وجود دارد، لذا بعضی از فقها از این مایع، به (آب ارگاسم) تعبیر می کنند. اما در هر حال در این مسئله اتفاق نظر دارند که با خروج این مایع، زن جنب محسوب می شود.[1]