در صورتی که مهریّه عند المطالبه باشد و زن مطالبه کند شوهر باید بپردازد و اگر نپردازد و زن تمکین نکرده باشد حقّ حبس دارد(یعنی می تواند تا پرداخت مهریه از تمکین ممانعت کند) و در این بین تمام حقوق شوهر بر همسرش (بجز استمتاع خاص)، ثابت است. امّا اگر برای دادگاه ثابت شود که شوهر توان پرداختن نقدی مهریّه را ندارد آن را مطابق توان مالی زوج تقسیط می کند و زوجه با دریافت اوّلین قسط باید تمکین کند و گرنه ناشزه است و حقّ نفقه ندارد. البته بعضی از فقها[1] در زمان استفاده زن از حق حبس و عدم تمکین وی نیز، پرداخت نفقه را بر شوهر واجب نمی دانند.

ضمائم:

پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[2]

حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی):

در فرض سؤال تمام حقوق، بجز استمتاع خاص براى او ثابت است.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

در صورتی که مهریّه عند المطالبه باشد و زن مطالبه کند شوهر باید بپردازد و اگر نپردازد و زن تمکین نکرده باشد حقّ حبس دارد؛ امّا اگر برای دادگاه ثابت شود که شوهر توان پرداختن نقدی مهریّه را ندارد آن را مطابق توان مالی زوج تقسیط می کند و زوجه با دریافت اوّلین قسط باید تمکین کند و گرنه ناشزه است و حقّ نفقه ندارد.

حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):

نفقه واجب است.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):

مادامیکه زن تمکین نکند، نفقه بر شوهر واجب نیست.