ادای شهادتین هنگام مرگ، نشان از ایمان قلبی انسان نسبت به خداوند و پیامبرش دارد؛ به همین دلیل، اگر انسان بدون چنین ایمانی قلبی در آخرین لحظات عمر خویش شهادتین را بر زبان آورد، نشانی از رستگاری او نخواهد بود. اگرچه چنین فردی معمولاً موفق به ادای شهادتین در آن هنگام نخواهد شد.
در مقابل، اگر فردی ایمان قلبی به خدا و پیامبر داشته، اما به هر دلیلی – مانند مرگ سریع بر اثر تصادف، انفجار و ... - نتواند شهادتین ‌را در آخرین لحظات زندگی بر زبان جاری کند، از رستگاران خواهد بود.