لطفا صبرکنید
بازدید
5169
5169
آخرین بروزرسانی:
1395/02/13
خلاصه پرسش
منظور از این قاعده فلسفی که «اصل اعداد بسیط است و از وی بینهایت عدد پدید میآید» چیست؟
پرسش
اینکه میگویند اصل اعداد بسیط است و دلالت بر کثرت و بینهایتی دارد؛ یعنی چه و چرا؟
پاسخ اجمالی
آنچه به طور خلاصه میتوان در ارتباط با این قاعده گفت آن است که از نظر حکیمان، «واحد» عدد نیست، بلکه پدید آورنده عدد است؛ «عدد» چیزی است که قابل شمارش بوده و از آحاد و یکانها تشکیل شده باشد؛ بنابر این، «واحد» نمیتواند «عدد» باشد. از سوی دیگر عددی که از «واحد» پدید میآید محدود نیست؛ زیرا با اضافه کردن واحد به هر مرتبه از مراتب عدد به مرتبه بالاتر میتوان رسید؛ بنابر این از «واحد» بینهایت «عدد» پدید میآید.[1] البته بینهایت در اینجا به معنای بینهایتی است که انتهایی برای آن متصور نیست، نه آنکه در واقع و بالفعل، بی نهایت عدد وجود داشته باشد.
[1]. ر. ک: حسن زاده آملى، حسن، رساله وحدت از دیدگاه عارف و حکیم، ص 29 - 31، تهران، فجر، چاپ اول، بیتا.
نظرات