1. همان‌گونه که می‌دانید ازدواج مجدد مسئله‌ای است که از ناحیه شرع مقدس اسلام تشریع شده است، و از این جهت جای تردید نیست؛ چراکه قرآن کریم می‌فرماید: «فَانْکِحُوا ما طابَ لَکُمْ مِنَ النِّساءِ مَثْنى‏ وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُوا فَواحِدَة»؛[1] با زنان پاک(دیگر) ازدواج نمایید، دو یا سه یا چهار همسر و اگر مى‌‏‌ترسید عدالت را (درباره همسران متعدد) رعایت نکنید، تنها یک همسر بگیرید.
2. طبیعی است اگر اسلام چنین اجازه‌ای را به مرد داده باشد تا چند همسر اختیار کند، همسر دوم، سوم و چهارم او تنها به دلیل ازدواج گناه‌کار نخواهند بود.
3. با چنین تشریعی در عین حال باید گفت؛ همسر دوم شدن به نوع زندگی مرد با همسر اولش باز می‌گردد، اگر زن و شوهری با تفاهم به زندگی معمول‌شان می‌پردازند و به همین دلیل، شوهر احساس نیازی به ازدواج مجدد نمی کند، در این میان اگر خانمی به دنبال آن شوهر افتاده و با رفتار و کردار خود موجب تحریک مرد شده و با همسر دوم شدن خویش، زندگی همسر اول بی‌گناه را تخریب کند، این رفتارش نوعی ظلم به همسر اول به شمار می‌آید؛ چراکه او با این کارش به خانواده‌ای ظلم نموده، طبیعی است که ناله و نفرین مظلوم تأثیرگذار است.
4. اما این‌گونه نیست که هر فردی که همسر دوم شخصی شده باشد، به همسر اول ظلم روا داشته باشد. به عنوان نمونه،  اگر همسری به هر دلیلی نتوانسته و یا نخواسته نیازها و خواسته‌های مشروع شوهرش را تأمین کند، در این صورت، اگر خانمی پذیرفت همسر دوم چنین فردی شود، بدیهی است که مرتکب جرم و گناهی نشده، و همسر اول نسبت او هیچ حقی ندارد، در این صورت نفرین او نه تنها فایده‌‌ای نخواهد داشت، بلکه این نفرین به خودش بازخواهد گشت؛ زیرا این‌گونه نیست که  خداوند به مجرد نفرین کسی نسبت به دیگری، نفرینش را اجابت کند.[2]
5. بنابراین، ازدواج مجدد، اختیار زن دوم و همسر دوم شدن، بستگی به شرایط دارد و موضوعی است که به حسب شرایط متفاوت است، و حکم آن نیز متفاوت خواهد بود.

---