
لطفا صبرکنید
					
										بازدید
9400
				
									9400
			
						آخرین بروزرسانی:
						1392/09/05			
			
					
						
						کد سایت
						fa28923			
						
						کد بایگانی
						34942			
						
						نمایه
						راهکاری هنگام گم کردن راه			
					
					
						
						طبقه بندی موضوعی
						حدیث|دستور العمل ها 			
					
									   
		- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
            آیا در روایات توصیه شده است هنگام گم کردن راه در بیابان، به سمت راست متمایل شوید؟
        
		
        پرسش
        «تیامَنوا» در این روایت به چه معنا است: «مُحَمَّدُ بْنُ عَلِی بْنِ الْحُسَینِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَیمُونٍ بِإِسْنَادِهِ یعْنِی عَنِ الصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) إِذَا ضَلَلْتُمُ الطَّرِیقَ فَتَیامَنُوا».
         پاسخ اجمالی
            
	در این روایت، امام صادق(ع) به نقل از پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمود: «وقتی راه را گم کردید، متمایل به سمت راست شوید».[1]
این روایت مربوط به کسی است که راه را گم میکند و هیچ نشانهای برای تشخیص راه ندارد که تنها در آن صورت، راهکاری نشان داده شده است.
در توضیح این روایت گفته شده است: از آنجایی که یکی از سببهای گم کردن راه، شیطان است و غالباً از سمت چپ میآید و انسان را به آن سمت متمایل میکند، چنین راهکاری ارائه شده است.[2] گفتنی است؛ این علت تامه نیست و معلوم نیست که همیشه گم کردن راه به وسیله شیطان باشد، و همیشه به سمت راست حرکت کردن دلیل بر درستی راه باشد؛ از اینرو؛ سید ابن طاوس در ذیل این حدیث میگوید: اگر در چنین شرایطی برای تشخیص راه درست، نیاز به قرعه یا استخاره باشد، موفقیتآمیز است.[3]
این روایت مربوط به کسی است که راه را گم میکند و هیچ نشانهای برای تشخیص راه ندارد که تنها در آن صورت، راهکاری نشان داده شده است.
در توضیح این روایت گفته شده است: از آنجایی که یکی از سببهای گم کردن راه، شیطان است و غالباً از سمت چپ میآید و انسان را به آن سمت متمایل میکند، چنین راهکاری ارائه شده است.[2] گفتنی است؛ این علت تامه نیست و معلوم نیست که همیشه گم کردن راه به وسیله شیطان باشد، و همیشه به سمت راست حرکت کردن دلیل بر درستی راه باشد؛ از اینرو؛ سید ابن طاوس در ذیل این حدیث میگوید: اگر در چنین شرایطی برای تشخیص راه درست، نیاز به قرعه یا استخاره باشد، موفقیتآمیز است.[3]
		[1]. شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 11، ص 443، مؤسسه آل البیت(ع)، قم، چاپ اول، 1409ق.
	
		[2]. اصفهانی (مجلسی اول)، محمد تقی، لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص 443، مؤسسه اسماعیلیان، قم، چاپ دوم، 1414ق.
	
		[3]. سید ابن طاووس، رضی الدین علی، الأمان من أخطار الأسفار و الأزمان، ص 123، مؤسسه آل البیت(ع)، قم، چاپ اول، 1409ق.
نظرات
		

















 
  
 