همه مراجع می فرمایند: اگر چیز پاک به چیز نجس برسد و هر دو یا یکی از آنها به طوری تر باشد که تری یکی به دیگری برسد، چیز پاک نجس می شود.[1] و اگر تری به قدری کم باشد که به دیگری نرسد، چیزی که پاک بوده نجس نمی شود.[2]

همچنین اگر چیز پاکی به چیز نجس برسد و انسان شک کند که هر دو یا یکی از آنها تر بوده یا نه، آن چیز پاک نجس نمی شود.[3]،[4]

به هر حال، رطوبت ساریه موجب نجاست می شود؛ یعنی اگر رطوبت شبنم از جای نجس حرکت کند و به قسمت های دیگری (قسمت هایی که پایین تر از قسمت های نجس قرار دارند) برسد آن جا را نیز نجس می کند.

لازم به توضیح است که نجاست هر چیز از سه راه ثابت می شود: اوّل: آن که انسان یقین پیدا کند، پس گمان حتّى گمان قوى کافى نیست.

دوّم: آن که کسى که چیزى در اختیار او است (مانند صاحب خانه و فروشنده و خدمت کار) بگوید که آن چیز نجس است.

سوّم: دو نفر عادل و یا حتّى یک نفر (که از گفته اش اطمینان حاصل می شود) بگوید که آن چیز نجس است.[5]

پاسخ حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) در خصوص سؤال مذکور به این شرح است:

1. رطوبت ساریه موجب سرایت نجاست از عین نجس به غیر آن می شود.

2. عین نجس به واسطه استحاله پاک می شود.