منظور از "نیت‏" همان عزم راسخ و اراده محکم ‏براى انجام ‏کار است، قطع ‏نظر از این که ‏انگیزه الاهى در آن باشد یا انگیزه‏هاى مادى. اما در عبادات و طهارات،   نیت عبارت است از: قصد انجام فعل و کار، و در آن قصد تقرب الی الله معتبر است [1] ؛ یعنی این که آن کار را فقط برای رضای خدا انجام دهد و بس. به عنوان مثال نماز گزار در نیت نماز باید آن را به قصد تقرب الی الله و قصد انجام تکلیف الاهی به جا آورد، یا در انجام طهارت که شرط صحت نماز است قصد قربت داشته باشد. گفتنی است که نیت از ارکان عبادات محسوب می شود؛ یعنی در تمام افعال عبادی نیت واجب است و بدون نیت، عبادت صحیح نیست.

برای آگاهی بیشتر در باره نیت می توانید به رساله های عملیه و پاسخ های موجود در سایت مراجعه کنید:

نمایه رابطه نیت و عمل، سؤال 748 (سایت: 786).