از روایات دلالت می‌کنند که امام زمان(ع) در هنگام ظهور، قرآنی که امام علی(ع) بعد از وفات پیامبر(ص) به جمع و تدوین آن‌ همت گذاشته است،[1] را به همراه خود دارند:
امام باقر(ع) درباره آیه «وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسَى الْکِتابَ فَاخْتُلِفَ فِیه‏...»؛[2] (ما کتاب آسمانى به موسى دادیم، سپس در آن اختلاف کردند)، فرمود: «... همان‌طورى که امت حضرت موسی(ع) در باره کتاب خدا اختلاف نمودند، در آینده در مورد کتابی که با امام زمان(ع) ارائه خواهد شد نیز اختلاف خواهند کرد، به طورى که گروه بسیارى منکر آن می‌شوند‏ و امام(ع) هم گردن آنها را می‌زند...».[3]
این روایت به دلیل وجود علی بن عباس جراذینی[4] در سلسله سند آن، روایتی ضعیف ارزیابی می‌شود.[5] با این وجود و با فرض پذیرش سند، کتابی که در این روایت بدان اشاره شده و همراه با امام(ع) است، لزوماً خود قرآن نیست، بلکه می‌تواند کتاب امیر المؤمنین(ع) در تفسیر قرآن باشد که ناسخ را از منسوخ و عام را از خاص و ... تبیین فرموده است.[6]
 

---