1. بر اساس آنچه در روایات آمده می‌توان گفت انسان‌هایی قبل از نسل فعلی وجود داشتند.[1] چنان‌که احتمال وجود انسان‌هایی بعد از نسل فعلی نیز بر اساس برخی منابع قابل پذیرش است. و بر اساس همان روایات می‌توان گفت هریک از نسل‌ها دارای قیامت و حساب‌رسی مستقل هستند.[2]
2. اما خلقت از نفس واحده مربوط به این نسل فعلی است.
3. مقصود علمای عرفان اسلامی از عوالم گاهی طی کردن مراحل سیر و سلوک معنوی است و در این صورت لازم نیست جهانی تغییر کند.[3] گاهی مقصود مراتب خلقت است؛ یعنی سیری که انسان از مبدأ پیدایش پیموده تا به عالم ماده رسیده است. نیز منظور مراحلی است که باید پس از این دنیا طی کند.[4] بنابراین، سخنان اهل عرفان نه به معنای داشتن وضعیت مشابه و یا متفاوت در جهان دیگر است و نه به معنای در کار نبودن شخصیت انسانی است.
4. از آن‌جا که هبوط آدم به این دنیا ملازم بود با از دست دادن راحتی‌های موجود در بهشت و مواجه شدن سختی‌ها در دنیا؛ از این‌رو می‌توان گفت هبوط به این دنیا به منزله جهنمی است برای بهشت اولی. و روشن است که دوزخ جهنم برای اعمال بد انسان است.
5. اما ادامه این وضعیت و به تعبیر شما توالی معنا ندارد؛ زیرا این مطلب همان تناسخ باطل است.[5]   

---