با ارائه تعریفی از واژگان‌های «جهاد» و «شجاعت» فرق آنها نیز روشن می‌شود:
«جهاد» عنوان عامی است که به دو قسم جهاد اکبر و جهاد اصغر تقسیم می‌شود. مقصود از جهاد اصغر مقابله با دشمنان اسلام از جوانب مختلف می‌باشد و مقصود از جهاد اکبر مبارزه با نفس اماره و تلاش در مسیر تهذیب نفس است.[1]
«شجاعت» عبارت است از: اطاعت قوه غضبیه از قوه عاقله؛ یعنى نترسیدن از آنچه نباید ترسید، و دوری کردن از آنچه باید از آن دوری نمود. به عبارت دیگر؛ شجاعت، اطاعت قوه غضب از عقل در اقدام‏ بر کارهاى خطیری است، که رأى عقل مقتضى آن است، و در این اطاعت، از خود اضطراب نشان ندهد. این صفت، از بالاترین صفات کمالیه و با فضیلت‌ترین ملکات نفسانیه است.[2]
با توجه به مطالب بیان شده؛ به دو نکته باید توجه کرد:
1. شجاعت، از صفات اخلاقی است، ولی جهاد یک رفتار و عمل است.
2. صفت شجاعت تنها اختصاص به جهاد نداشته و در بسیاری از شئون فردی و اجتماعی نیز تأثیرگذار است. بنابراین، یکی از عوامل تأثیرگذار در جهاد، شجاعت است؛ یعنی جهاد به وسیله جان، شجاعت است که به استفاده از قوّه غضب، در محدوده اقتضاى عقل و حدّ اعتدال بر می‌گردد.[3] اما شجاعت، منحصر در جهاد نیست.

---