در پاسخ‌های همین سایت به چگونگی زندگی پس از مرگ پرداخته شده است؛[1] و می‌دانیم بر اساس مبانی عقلی و دینی خداوند حکیم است،[2] و همه‌ی کارهای خداوند بر اساس برنامه و برای رسیدن به اهداف خاصی است. بنابر این، سرگردانی ارواح به معنای نبود برنامه و بی‌نظمی در عالم پس از مرگ توجیه‌پذیر نیست. البته همان‌گونه که در این دنیا برخی گمان می‌کنند که جهان دارای نظم و برنامه‌ای نیست، در آن عالم نیز ممکن است برای برخی چنین وانمود شود، ولی واقعیت چنین نیست، بلکه دلیل تصور بی‌نظمی، نداشتن اطلاع کامل از اسرار و اهداف کارها است.

تسخیر انسان‌ها توسط ارواح نیز بیشتر به تخیل و بافته‌های ذهنی برمی‌گردد، هر چند ارتباط میان ارواح و انسان‌های موجود در این دنیا امکان دارد.[3]

[1]. ر. ک: «سرانجام روح بعد از مرگ»، 7803 ؛ «برزخ و زندگی برزخی»، 3891؛ «حقیقت عالم مثال»، 10545؛ «برزخیان و حوادث قیامت»، 4905.

[2]. در آیات متعددی خداوند به وصف «حکیم» متصف شده است؛ مانند: بقره، 209؛ بقره، 220؛ بقره، 228. آیات دیگری خدا را از بیهوده کاری مبرا دانسته‌ است: مومنون، 115.

[3]. ر. ک: «ارتباط مردگان در عالم برزخ با اهل دنیا»، 37695.