پیامبر گرامی اسلام(ص) تحت سرپرستی پدربزرگ و عمویشان قرار داشتند که از تمکن مالی متوسطی برخوردار بودند و با توجه به این‌که ایشان یتیم بوده و پدر و مادر خود را از دست داده بودند، گزارشی وجود ندارد که ارثی از آنها باقی مانده باشد و آنچه در این زمینه در منابع حدیثی و تاریخی موجود است، تصریح دارد که حضرتشان ثروتی نداشتند:
بنابر نقل جابر، پیوند خدیجه(س) با پیامبر(ص) این‌گونه آغاز شد که روزی ابوطالب به حضرتشان گفت: ای محمد! من به دنبال آماده کردن شرایط ازدواج شما هستم، اما ثروتی ندارم که یاری‌ات کنم ولی خدیجه که از بستگان ما می‌باشد، تاجر ثروت‌مندی است که در هر سال عده‌ای با ثروتش به تجارت می‌پردازند و یک بار شتر مُزد می‌گیرند، آیا شما نیز میل داری با ایشان کار کنی؟ حضرت فرمود: «بله»! ابوطالب این موضوع را با خدیجه(س) در میان گذاشت و خدیجه با خوشحالی پذیرفت و به غلامش(میسره) دستور داد که تو و تمام این دارایی در اختیار محمد هستید.[1]
این روایت بیانگر این نکته است که پیامبر(ص) پیش از آشنایی با خدیجه، دارای ثروتی نبود که عموی بزرگوارشان به دنبال فراهم کردن کاری برای حضرتشان بود. البته ازدواج پیامبر(ص)، مدتی بعد از این آشنایی رخ داد که احتمالاً در این میان، حضرتشان اندک ثروتی را با تلاش خود در مدیریت تجارت خدیجه(س) به دست آورد.
همچنین در تفسیر آیه شریفه «وَ وَجَدَکَ عائِلًا فَأَغْنى»؛[2] مفسران «عائل» را به تنگ‌دست معنا کرده‌اند[3] و این آیه نیز دلالت دارد که حضرت دارای اموال چندانی قبل از بعثت و ازدواج نبوده‌اند.

---