از سخن نخست تان چنین بر می آید که شما انسان آزادی هستید حداقل نسبت به خواندن سخن دیگران تعصب بی جا ندارید قرآن کتاب هدایت و قانون ما مسلمان ها در این رابطه می فرماید: "پس (ای پیامبر من) بندگان مرا بشارت ده! همان کسانى که سخنان را مى‏شنوند و از نیکوترین آنها پیروى مى‏کنند آنان کسانى هستند که خدا هدایتشان کرده، و آنها خردمندانند".[1] اما پرسشی که در مورد ترور کردید ظاهراً مقصود شما از این سؤال، پرسش از ماهیت ترور نیست، بلکه هدفتان آشنا شدن نسبت به دیدگاه اسلام در رابطه با ترور است.

نخست لازم است بدانیم که معمولاً مستکبرین و دنیا پرستان برای ضربه زدن به حق و نابود کردن صاحبان آن ابتدا آنان را متهم به اموری؛ مانند برهم زدن نظم عمومی، ایجاد فساد، ترور و ... می نمایند، آن گاه آنها را شکنجه مى‏دهند، و می کشند که در این صورت نه تنها هیچ کس اعتراضی نمی کند، بلکه تأیید و تشویق شان نیز می نمایند. بسیاری از این اتهام ها در همین راستا ارزیابی می شود که انسان های آزاده و دوستداران خدا را متّهم به تروریست مى‏کنند.

باید بدانیم که زندان، ترور، تبعید و ...، ابزار دست ستمگران تاریخ براى مقابله با حقّ بوده و هست. این نوع متهم نمودن در حقیقت انتقام گیرى از جانب مستکبران شرق و غرب از مسلمانان راستینی است که دعوت به توحید و مبارزه با شرکى مى‏کنند که امروزه مستکبران شرق و غرب و مزدوران آنها نماینده آن شرک هستند.[2]

اسلام و خشونت

منصفین دنیا، کسانی که کمترین آشنایی را نسبت به اسلام دارند می دانند که اسلام دین رأفت و رحمت است حتى در حال جنگ نیز شریف‏ترین روش را طى کرده و از تخریب خانه‏ها شدیداً جلوگیرى نموده، همان طور که در حال صلح جلوگیرى کرده بود و همچنین از اعمال ناشایستى؛ چون راه انداختن آتش‏سوزى، زهر در آب دشمن ریختن، آب را به روى دشمن بستن، زنان و اطفال و اسیران جنگى را کشتن و ... جلوگیرى نموده و دستور اکید داد که مسلمانان با اسراى جنگى به نرمى و ملاطفت رفتار کنند و به ایشان‏ نیکی نمایند، حتى به هر درجه‏اى از دشمنى و کینه که رسیده باشند. و نیز ترور کردن دشمن را ممنوع نموده است.[3]

اسلاو و جان و مال انسان ها در نزد بزرگان دین

امام علی (ع) (یکی از رهبران بزرگ جهان اسلام) در فرمانی براى مالک اشتر نخعى زمانی که او را فرماندار «مصر» قرار داد نوشته است: "بسم اللّه الرحمن الرحیم. این دستورى است از بنده خدا على به مالک بن حارث اشتر...، اى مالک ... قلب خویش را نسبت به مردم خود مملو از رحمت و محبت و لطف کن، و نسبت به آنان ( اعم از مسلمان، یهود، نصارا و ...) همچون حیوان درنده‏اى مباش که خوردن آنان را غنیمت شمارى؛ زیرا آنها دو گروه بیش نیستند؛ یا برادران دینى تواند، و یا انسان هائى همانند تو".[4] همچنین آن حضرت در یکی از خطبه هایشان می فرمایند: "خبر تأسف‏انگیزى که به من رسیده این است که شخصى از افراد معاویه به خانه زنى مسلمان و زن غیر مسلمان (که در پناه حکومت اسلامی زندگی می نمود)، وارد شده، و گردنبند، دستبند، و زر و زیور آنها را، به غارت بردند و آن زن براى نجات از آن ستم ها جز تضرع و زارى و آرزوى مرگ براى آنها چاره‏اى نداشته است. پس از قتل و غارت بازگشته‏اند، در حالى که حتى یک فرد از آنان، مجروح نشده، و خونى از ایشان بر زمین نریخته است. اگر مردى مسلمان پس از این واقعه از غصّه بمیرد به یقین نه تنها، بر او ایرادى نیست، بلکه به نظر من سزاوار چنین مرگى نیز است.[5]

در کدام مرام و مسلک نسبت به مردم این گونه شفارش می کنند و به صرف این که در آفرینش همانند هستند احترامشان را نگه می دارند. و در کدام مرام و مسلک نسبت به ستمی که بر یک غیر هم کیش می شود این گونه سخن می رانند تا جایی که گفته می شود به یقین اگر مردى مسلمان پس از این واقعه از غصّه بمیرد سزاوار است؟!.

پذیرش و خضوع در برابر خشونت و ترور

جوامع انقلابى و مکتبى همان جوامعى هستند که در برابر ترور و وحشت تسلیم نمى‏شوند، ولى آدمى چگونه مى‏تواند از وحشت رهایى یابد و چگونه مى‏تواند در برابر آن ایستادگى کند؟

امروزه بسیاری از کسانی که به تروریسم متهم هستند؛ همان کسانی هستند که قربانی تروریسم هستند، اما به علت این که این روزها غول تبلیغات به دست آنها است از این رو مظلوم را ظالم جلوه می دهند و ظالم را مظلوم.

آیا تا به حال از خود پرسیده ایم چرا عده ای از مردم بی سلاح در فلسطین با سنگ و چوب در مقابل ارتشی تا دندان مسلح می ایستند و مقابله می کنند و چرا تعداد زیادی روزانه به دست اسرائیل کشته می شوند و چرا کشورهای مستکبر غرب و شرق به دفاع از آنها ایستاده اند و آیا از خود پرسیده ای که مالک اصلی این سرزمین چه کسانی هستند؟

آیا باز هم معتقدی که مسلمانان تروریست هستند؟

البته اسلام بر خلاف بعضی مکاتب - که معتقدند اگر کسی به صورت راست شما سیلی زد صورت چپ را نیز جلو آماده کن - معتقد است، اگر کسی از روی ستم سنگی به سوی شما پرت کرد (و بر این عقیده اش باقی است) سنگ را به همان جا پرت کن.

امام علی (ع) بزرگ رهبر جهان اسلام در این زمینه می فرماید: "سنگ را به همان جا که آمده برگردانید؛ زیرا شر را همان شر دفع می نماید.[6] اسلام همان طور که ستمگری را نمی پذیرد پذیرش ستم را نیز محکوم می نماید.

در ضمن همان طور که فرمودید اگر پرسشی پیرامون فلسفه و دین ما دارید ارسال فرمایید ما نیز سعی می کنیم پاسخی مناسب برایتان ارسال نماییم.