1. اعتقاد قوم حضرت ابراهیم(ع) نسبت به بت‌‌ها، با اعتقاد شیعیان، نسبت اولیاء و امامان(ع) کاملاً تفاوت دارد؛ زیرا قوم حضرت ابراهیم(ع)، بت‌‌ها و سنگ‌‌ها را به عنوان خدا و معبود می‌پرستیدند؛[1] اما از نظر شیعیان خدا یکی است و جز او خدایی نیست؛ پیامبران(ع) و امامان در نزد آنان مخلوق و بنده‌ی خدا هستند و بدون اذن تکوینی خداوند توان انجام هیچ‌کاری را ندارند؛ بنابراین مساوی دانستن این دو عقیده از نظر آثار و نتایج درست نیست.
2. شکسته شدن بت‌ها با تخریب قبور تفاوت زیادی دارند؛ زیرا شکسته شدن بت‌ها به معنای نابودی و از بین رفتن بت‌ها است؛ اما تخریب قبور ائمه(ع) فقط به معنای از بین رفتنِ موقت نمادی از نمادهای ائمه(ع) است؛ و به معنای نابودی آنها نیست؛ بلکه حتی ضربه زدن به بدن آنها و به شهادت رساندن‌شان هم به معنای نابودی آنها نیست. بنابراین شکسته شدن بت‌‌ها دلیل بر عدم تأثیر آنها است، اما تخریب قبور ائمه(ع)، به شهادت رساندن خود امامان و ...، هیچکدام دلیلی بر بی‌تأثیر بودن آنان در جهان نیست.
توضیح این‌که اگر موجودی واقعاً خدا و مستقل در اداره‌ی این جهان باشد و آن وقت نتواند در برابر عوامل نابودی مطلق از خود دفاع کند و کاملاً از بین برود نشانه‌ی خوبی است که آن موجود خدا نیست؛ اما پیامبران و امامان(ع) از نظر شیعیان، تابع خواست و اراده‌ی خداوند هستند و از هیچ‌گونه استقلال وجودی برخوردار نیستند؛ از این‌رو بارها دشمنان اهل‌بیت(ع) قصد تخریب قبور ائمه(ع) را داشتند و الآن نیز با تمام قدرت در پی تخریب قبور ائمه(ع)‌ هستند، ولی چون خداوند نخواسته دشمنان موفق نشدند و باید گفت خداوند به صورت اعجاز از آن جلوگیری کرده است؛ و در مواردی که خداوند به جهت مصالحی نخواسته از تخریب قبور به صورت اعجاز جلوگیری شود، تخریب صورت گرفته است؛ چنان‌که همه‌ی مسلمانان معتقدند پیامبر(ص) دارای معجزات متعددی بوده است، و به تصریح قرآن کریم در بسیاری از موارد، پیروزی لشکر اسلام در سایه معجزات و عنایت‌‌های ویژه خداوند بوده است؛ مانند پیروزی در جنگ بدر، ولی همین پیامبر(ص) و سپاهیانش در جنگ احد شکست سختی از کفار می‌خورند؛ بلکه از همه‌ی اینها بالاتر، الآن افراد زیادی هستند که منکر خداوند هستند و هر روز بر اعتقادات خداپرستان هزاران اهانت و توهین روا می‌دارند و با روش‌های مختلف در صدد تضعیف اعتقادات دینی هستند و بسیاری از افراد تحت تأثیر این تبلیغات مسموم قرار می‌گیرند؛ آیا آنها می‌توانند چنین نتیجه بگیرند که - نعوذ بالله - خداوند وجود ندارد؟! پس این‌که پیامبر(ص) و امامان(ع) به اذن خداوند قدرت تصرف در این جهان دارند، به این معنا نیست که آنها هیچ‌گاه در این دنیا دچار مشکل نمی‌شوند.
در هر صورت همان‌گونه که بیان کردیم از نظر شیعیان خدا یکی است و جز او خدایی نیست و پیامبران و امامان(ع) از نظر آنان خدا نیستند؛ و سخن آنان این است که اگر خود خدا به ما نمی‌فرمود که از برخی واسطه‌ها استفاده کنید، ما از آنها استفاده نمی‌کردیم.[2] همانگونه که شیعیان و نیز اهل سنت اگر خدا نمی‌گفت که رو به کعبه برایم نماز بخوانید و واجب است در عمرتان یک‌بار حج انجام دهید، هیچ‌گاه رو به قطعاتی سنگی سجده نمی‌کردند که قدرت دفاع از خود را نداشته و بارها تخریب شده و توسط انسان‌ها بازسازی شده است!
به هر حال، خدا این موضوع را نمی‌پذیرد که هر فرد و گروهی به صورت خودسرانه، سنگ‌هایی تراشیده و آنها را به  عنوان خدا و یا واسطه خدا مورد پرستش قرار دهند.
در نهایت باید گفت هر پاسخی که مسلمانی غیر شیعی در مورد سجده در مقابل کعبه و طواف بر گردش، با وجود تخریب مکرر آن خواهد داد، همان پاسخ را یک مسلمان شیعی در مورد احترام به مراقد امامانش خواهد داد. مراقدی که بارها تخریب شده و یا در معرض تخریب قرار گرفته‌اند!

---