لطفا صبرکنید
11057
- اشتراک گذاری
با توجه به علمی که خودتان به نیازهای درونیتان دارید، بهترین کسی که می تواند در این مورد تصمیم بگیرد خود شما هستید، امّا با این حال در این جا به چند نکته به حالت سؤال اشاره می کنیم که پاسخ هر کدام می تواند در تصمیم گیری شما مؤثر باشد.
اول: باید توجه داشته باشید ملاک و معیار دوست داشتن شما نسبت به فرد اول چیست؟
اگر فرض نماییم ملاک شما در این علاقه، زیبایی، کمال، دین داری و معنویت وی است، البته این مطلوب و پسندیده است، اما زمانی که وی نتواند نیازهای روحی و جنسی شما را برطرف نماید شما چه بهره ای از این دوست داشتن می برید؟
دوم: آیا وی نیز شما را به همان اندازه دوست دارد؟ زمانی محبت و دوستی نتیجه بخش است که دو طرفه باشد، مگر می شود به کسی عشق ورزید، اما تا ماه ها به دیدنش نرفت؟ البته در هر صورت اگر اصرار دارید به عقد نفر اول باقی بمانید در صورتی که با تأخیر ملاقات با ایشان به گناه نیفتید هیچ اشکالی ندارد. اما به نظر می رسد مصلحت این است با کسی دیگر که هم شرایط شما را درک کند و هم عذری برای این مسئله نداشته باشد پیمان ازدواج برقرار کنید.
تذکر: زمانی می توانید با شخص دیگری ازدواج کنید که یا مدّت عقد موقت شما تمام شده باشد یا این که همسرتان آن مدّت باقی مانده را ببخشد و در هر دو حالت (در صورتی که نزدیکی انجام گرفته باشد) لازم است عدّه نگهدارید.
ازدواج خواه دایم باشد یا موقت، علاوه بر آثار معنوی بسیاری که دارد، یکی از فواید آن ارضاى یکی از نیازهای اساسی و غریزه جنسى انسان، پاکدامنى و عفاف و... است، که از این راه هر دو به آرامش و طمأنینه و راحتی فکر در زندگی دست خواهند یافت. در ازدواج موقت نیز چنین آرامشی وجود دارد چون دو نفر برای برطرف کردن نیازهای جنسی و بالاتر از آن، برای دوری از گناه اقدام به ازدواج می نمایند، از این راه به آرامش می رسند؛ یعنی فکر و روح خود را در زندگی به دور از پریشانی ها قرار می دهند تا بدین وسیله به هدفی بالاتر فکر نمایند و در راه صحیح که تقرّب الی الله و تحصیل تقوا است قرار گیرند؛ هر چند مدّت این آرامش، موقت (تا زمان انقضای مدّت است) است.
با توجه به مطالب ارائه شده و با توجه و علمی که خودتان به نیازهای درونیتان دارید، بهترین کسی که می تواند در این مورد تصمیم بگیرد خود شما هستید، امّا با این حال در این جا به چند نکته به حالت سؤال اشاره می کنیم که پاسخ هر کدام می تواند در تصمیم گیری شما مؤثر باشد.
اول: باید توجه داشته باشید ملاک و معیار دوست داشتن شما نسبت به فرد اول چیست؟
اگر فرض نماییم ملاک شما در این علاقه، زیبایی، کمال، دین داری و معنویت وی است، البته همه اینها مطلوب و پسندیده است، اما زمانی که وی به هر دلیلی نمی تواند نیازهای روحی و جنسی شما را برطرف نماید شما چه بهره ای از این دوست داشتن می برید؟
دوم: آیا وی نیز شما را به همان اندازه دوست دارد؟ زمانی محبت و دوستی نتیجه بخش است که دو طرفه باشد و از طرف دیگر عشق و علاقه در عمل تجلی می کند، مگر می شود به کسی عشق ورزید اما تا ماه ها به دیدنش نرفت؟ البته در هر صورت اگر اصرار دارید به عقد نفر اول باقی بمانید در صورتی که با تأخیر ملاقات با ایشان به گناه نیفتید هیچ اشکالی ندارد.
اما به نظر می رسد با توجه شرایطی که دارید مصلحت این است با کسی دیگر که، هم شرایط شما را درک کند و هم عذری برای این مسئله نداشته باشد، پیمان ازدواج برقرار کنید و با حفظ این شرایط (ان شاء الله) خداوند در دل هایتان محبت و مودت نسبت به یک دیگر برفرار خواهد نمود.
تذکر: زمانی می توانید با شخص دیگری ازدواج کنید که یا مدّت عقد موقت شما تمام شده باشد، یا این که همسرتان آن مدّت باقی مانده را ببخشد و در هر دو حالت (در صورتی که نزدیکی انجام گرفته باشد) لازم است عدّه نگهدارید. [1]
برای اطلاع بیشتر در این رابطه به نمایه ها و شماره هایی که معرفی می شود و در همین سایت موجود است مراجعه نمایید.
نمایه "فلسفه ازدواج در اسلام" شماره 1283.
نمایه "ازدواج تنها راه ارضای غریزه جنسی" شماره 1491.
نمایه "ازدواج موقت و آرامش" شماره 3130.
[1] توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج 2، ص 526، مسأله 2515، زنى که نُه سالش تمام شده و یائسه نیست اگر صیغه شود؛ مثلًا یک ماهه یا یک ساله، چنانچه شوهرش با او نزدیکى نماید و مدّت آن زن تمام شود یا شوهر مدّت را به او ببخشد در صورتى که حیض مى بیند باید به مقدار دو حیض و اگر حیض نمىبیند، چهل و پنج روز باید از شوهر کردن خوددارى نماید.(نظر فقهای دیگر نیز در این رابطه ذیل همین مسئله موجود است).
