واژه «رُوحُ القُدُس» چهار بار در قرآن مجید تکرار شده است که در همین راستا، تأیید و کمک عیسی بن مریم(ع) توسط روح القدس را می‌توان در سه آیه مشاهده نمود:
1. «ما ... به عیسى بن مریم معجزاتى دادیم و او را با روح القدس تأیید کردیم ...».[1]
2. «آن‌گاه که خدا گفت: اى عیسی بن مریم: به یاد آر نعمتى را که به تو و مادرت عطا کردم، آن‌گاه که تو را به تأیید روح قدسى توانا ساختم...».[2]
3. «... و عیسى بن مریم را دلایل و نشانه‌‏هاى روشن دادیم، و او را به وسیله روح القدس توانایى بخشیدیم...».[3]
یک آیه نیز وجود دارد که روح القدس را واسطه نزول قرآن بر پیامبر اسلام(ص) اعلام می‌کند:
«بگو: روح القدس آن‌را از جانب پروردگارت بحق نازل کرده‌ است».[4]
اما این‌که منظور از روح القدس در این آیات چیست و تأیید و کمک او به چه معناست؟ مفسران احتمالاتی را ذکر کرده‌اند:
الف. تعدادی از مفسران «روح القدس» در این آیات را به «جبرئیل» تفسیر کرده‌اند.[5]
ب. برخی نیز کتاب مقدس «انجیل» را مصداق «روح القدس» در آیات مرتبط با حضرت عیسی(ع) دانسته‌اند؛ به این معنا که خداوند به وسیله انجیل حقانیت عیسی(ع) را بر مردم آن زمان اثبات کرد و وجود انجیل، تأیید و کمکی برای عیسی شد.
ج. گروهی معتقدند روح القدس همان نیروى غیبى است که عیسى(ع) را تایید مى‏کرد، و با همان نیروى مرموز الهى که مردگان را به فرمان خدا زنده مى‏نمود.[6]
به هر حال، این روح مقدّس و پاک علاوه بر آنکه منبع الهام بخش بزرگى براى پیامبران بوده است. از روایات فراوانى بر می‌آید که او حقیقتى بوده که پیشوایان معصوم(ع) نیز با استفاده از آن، حقایق بسیارى را درک می‌کردند.
از امام صادق(ع) پرسیدند: آیا شده که از شما در مورد چیزى بپرسند و دانش آن نزد شما نباشد؟! حضرتشان فرمود: گاه چنین بوده است! راوى گفت: در این هنگام چه می‌کنید؟! امام فرمود: روح القدس به ما تلقین می‌کند.[7]
یکى از یاران امام باقر(ع) از آن‌حضرت درباره چگونگی دانش پیامبران و امامان پرسید، فرمود: اى جابر! در آنان پنج روح است: روح القدس، روح الایمان و...  سپس افزود، اى جابر! آنان با کمک از «روح القدس» از آنچه در زیر عرش تا زیر زمین است، آگاه می‌شوند.[8]
همچنین حضرتشان در تفسیر آیه: «وَ کَذلِکَ اَوْحَیْنَا اِلَیْکَ رُوحاً مِّنْ اَمْرِنَا... » می‌فرماید: از آن زمان که خداوند آن روح را بر پیامبرش نازل کرد به آسمان باز نگشت، و آن روح اکنون در اندرون ماست.[9]
در روایتی نیز آمده که این روح که یکى از منابع اصلى علم و دانش پیامبران و امامان بوده، غیر از جبرئیل است، و حقیقتى است در درون وجود آنها که از پیامبر(ص) به امام(ع) و از هر امام به امام بعدی منتقل شده است. [10]
این نیروى غیبى به صورت ضعیف‌تر در همه مؤمنان با تفاوت درجات ایمان وجود دارد و همان امدادهاى الهى است که انسان را در انجام طاعات و کارهاى مشکل مدد می‌کند و از گناهان باز می‌دارد، همان است که گویندگان متعهّد و شاعران با ایمان را در گفتن و سرودن نثر و نظم‌هاى بلیغ تأیید می‌نموده، و مؤمنان راسخ را در تصمیم‌گیری‌هاى مهم تقویت می‌کرده است:
1. امام صادق(ع) به هشام می‌فرماید: تا زمانی که ما را یاری می‌کنی، روح القدس یارت خواهد بود.[11]
2. این تعبیر در مورد حسّان بن ثابت آمده است که پیامبر(ص) درباره او فرمود: اى حسّان تا زمانی که با اشعارت در سنگر دفاع از ما قرار داری، روح القدس با تو است.[12]
3. در مورد کُمیت شاعر معروف اهل‌بیت(ع) نیز آمده است که امام باقر(ع) به او فرمود: تا زمانی که تو درباره‌ی ما سخن می‌گویی و شعر می‌سرایی به وسیله "روح القدس" تقویت می‌شوى.[13]
4. نظیر همین معنا در مورد دعبل خزاعی نیز آمده است که امام جواد(ع) به وی فرمود: من همان جمله‌‌ای که پیامبر اسلام(ص) به حسان گفت به تو می‌گویم: تا هنگامی که با اشعارت از ما دفاع می‌کنى روح القدس با تو است.[14]
از مجموع این روایات می‌توان نتیجه گرفت همانگونه که خدا فرموده: «وَ الَّذینَ جاهَدُوا فینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا»[15]، هر انسان تا زمانی که در راه حق گام برداشته و تلاش می‌کند، می‌تواند به پشتیبانی نیروی غیبی «روح القدس» که هدایتگری مأمور از طرف خداست امیدوار باشد.

---