اگرچه تهجد در هر شب از شب‌های سال ارزش‌مند است و آنانی که تمام سال را به تهجد می‌گذرانند، در پیش‌گاه خدای متعال ارزش والایی دارند، اما شب اشاره شده در پرسش از شب‌های احیاء نیست.
البته در مورد تهجد در خصوص این شب باید گفت؛ روایتی مرسل از پیامبر اسلام(ص) وجود دارد:
«و روی عن النبی صلى الله علیه و آله‏ أن فی ذی القعدة لیلة مبارکة، و هی لیلة خمس عشرة، ینظر الله إلى عباده المؤمنین فیها بالرحمة، أجر العامل فیها بطاعة الله أجر مائة سائح لم یعص الله طرفة عین، فإذا کان نصف اللیل فخذ فی العمل بطاعة الله و الصلاة و طلب الحوائج، فقد روی أنه لا یبقى أحد سأل الله فیها حاجة إلا أعطاه»؛[1]
از پیامبر(ص) نقل شده است: در ماه ذی القعده شب مبارکی وجود دارد و آن شب پانزدهم است؛ در آن شب خداوند به بندگانش نگاه رحمت‌آمیز دارد؛ اجر و پاداش کسی که در این شب به طاعت و عبادت خدا مشغول باشد، اجر صد سال روزه‌دار معتکف مسجد است که خداوند را لحظه‌ای معصیت نکرده باشد. وقتی که این شب به نیمه رسید، به طاعت خدا، نماز و درخواست نیازها مشغول شو، نقل شده است کسی که در این شب از خدا حاجتی را درخواست کند، بدون پاسخ نخواهد ماند.

---