در منابع روایی، حدیثی با عنوان ملاقات موسى با خضر آمده است که در آن ملاقات، دو نفر پیرامون مسائل مختلفی بحث کرده اند؛ از آن جمله مصائب اهل بیت(ع) بود. قسمتی از حدیث مورد نظر چنین است: «حدثنی محمد بن علی بن بلال عن یونس قال‏ اختلف یونس و هشام فی العالم الذی أتاه موسى ع أیهما کان أعلم و هل یجوز أن یکون حجة فی وقته و هو حجة الله على خلقه‏ فقال قاسم الصیقل فکتبوا إلى أبی الحسن الرضا ع یسألونه عن ذلک فکتب فی الجواب أتى موسى العالم فأصابه فی جزیرة من جزائر البحر إما جالسا و إما متکئا فسلم علیه موسى فأنکر السلام إذ کان بأرض لیس فیها سلام فقال من أنت قال أنا موسى بن عمران الذی کلمه الله تکلیما قال جئت لتعلمنی‏ مما علمت رشدا قال إنی وکلت بأمر لا تطیقه ثم حدثه العالم بما یصیب آل محمد (ع) من البلاء حتى اشتد بکاؤهما ثم حدثه عن فضل آل محمد حتى جعل موسى‏ یقول یا لیتنی کنت من آل محمد...»؛[1]

محمد بن علی بن بلال از قول یونس نقل می کند که یونس و هشام در باره عالمی که حضرت موسى با او ملاقات کرد، اختلاف نموده‏اند که کدامیک از آن دو داناتر است و آیا جایز است که با وجود موسى که حجت زمان بوده، مردى از او داناتر باشد؟ قاسم صقیل مى ‏گوید: نامه ‏اى به امام رضا (ع) نوشتیم و در این باره از آن حضرت سؤال کردیم. امام (ع) در جواب، نامه ‏اى به این شرح مرقوم فرمودند: وقتى موسى آن عالم را در جزیره ‏اى از جزایر ملاقات کرد، و به او سلام نمود، او از موسى پرسید: تو کیستى؟ موسى گفت: من موسى بن عمران هستم، همان که خداوند با او تکلم نموده، آمدم تا علمى از تو فرا گیرم که رشد و هدایت بیابم، او گفت: تو طاقت همراهى مرا ندارى، سپس آن عالم از مصائب آل محمد (ع) براى موسى سخن گفت تا آن جا که هر دو به شدت گریستند، سپس آن دانشمند از فضل و برترى آل محمد (ع) براى موسى سخن گفت، تا آن جا که موسى گفت: اى کاش من هم از آل محمد (ص) بودم... .‏

این چیزی است که طبق این روایت به صورت سربسته با عنوان مصائب اهل بیت(ع) خضر برای موسی (ع) بیان کرد.