مستحبّ است انسان پنج نماز را در پنج وقت به جا آورد؛ یعنى هر کدام را در وقت فضیلت خود انجام دهد و تنها فاصله دادن به مقدار نافله یا تعقیبات کافى نیست، بلکه معیار همان وقت فضیلت است.

وقت فضیلت نماز ظهر تا موقعى است که سایه شاخص به اندازه خود شاخص شود (منظور سایه‏اى است که از ظهر به بعد پیدا مى‏شود). وقت فضیلت عصر از موقعى که سایه شاخص به اندازه خود آن است تا موقعى که به اندازه دو برابر آن شود. وقت فضیلت نماز مغرب از غروب است تا ناپدید شدن "حُمره مغربیّه" (رنگ سرخى که بعد از غروب آفتاب در مغرب ظاهر مى‏شود). وقت فضیلت نماز عشا از موقعى است که سرخى مزبور ناپدید مى‏شود تا یک سوم از شب و وقت فضیلت نماز صبح از اوّل طلوع فجر؛ یعنى سپیده صبح است تا موقعى که هوا روشن شود. [1]