در ادبیات عرب، قانونی وجود دارد که بر اساس آن، اگر کلمه‌ای از لحاظ معنایی می‌باید مجرور حرف جرّی قرار بگیرد، اما در ظاهر کلمه از آن حرف جرّ اثری نباشد، کلمه یاد شده دارای اعراب نصب شده و عنوان «منصوب به نزع خافض» و یا «منصوب به اسقاط حرف جر» بر آن نهاده خواهد شد. به عنوان نمونه، در این فراز از قرآن کریم: «وَاختَارَ موسی قَومَه سَبعینَ رجُلاٌ» که معنایش آن است که موسی(ع) از میان قومش، هفتاد نفر را برگزید، از لحاظ معنایی به نظر می‌رسد که قبل از کلمه «قَومَه» باید حرف جر «مِن» نهفته باشد، اما به دلیل اینکه در ظاهر کلام از این حرف جر اثری نیست، «قومَه» را منصوب تلفظ می‌کنیم.