یکی از کارهای خداپسندانه‌ای که می‌توان با آن، گره‌ای از کار فرو بسته انسانی گشود، دلی را شاد کرد و اسباب خرسندی خداوند را به فراهم نمود، قرض دادنی است که در آن از «ربا» خبری نباشد. قرض الحسنه از سنت‌های اسلامی است که در آموزه‌های دینی فراوان به آن توصیه شده است. اهتمام بدین مهم به گونه‌ای است که خداوند، وام دادن به دیگران را قرض دادن به خود به حساب آورده است، چنان‌که می‌فرماید: «كيست كه به خدا قرض الحسنه دهد، تا خدا بر آن چند برابر بيفزايد؟!

اگر چه منظور از «قرض الحسنه دادن به خدا» در قرآن کریم، تنها پرداخت وام نبوده و در نگاهی گسترده‌تر شامل صدقه، وقف و ... نیز خواهد بود، اما در روایات اسلامی، برخی وام‌ها از صدقه نیز ارزشمندتر در نظر گرفته شده است.

در کتب فقهی نیز به صورت گسترده به احکام قرض الحسنه و ربا پرداخته شده است.