«شهوت» در لغت به معنای رغبت و میل و خواستن، بویژه خواهش‌های نفسانی است و با همین معنا، «شهوت» و مشتقات آن 13 بار در قرآن به کار رفته است. شهوت در اصطلاح اخلاقی و عرفانی به میل مفرط می‌گویند و در تقسیمی از قدما به سه قسم کلی تقسیم می‌شود: شهوت در خوردن، شهوت در کلام، و شهوت در نظر(شهوت جنسی). شهوت به خودی خود موضوع ناپسندی نیست و تنها زمانی مذموم است که انسان را به مسیر گناه و سرپیچی از دستورات پروردگار رهنمون شود.