این ضرب المثل نشانگر آن است که اگر افرادی این ظرفیت اخلاقی را ندارند که برخی رفتارهای نامناسب همسایگان خویشاوند خود را تحمل کنند، بهتر است در کنار هم نباشند تا زمینه کمتری برای این کدورت‌ها پدید آید. البته از لحاظ دینی اینگونه نیست که همواره دوری، دوستی بیاورد بلکه بستگی به شرایط دارد.