واژگان «لهو» و «لعب» در کنار یکدیگر، در شش سوره از قرآن کریم آمده که در چهار مورد واژۀ «لعب» مقدّم بر «لهو» شده و در دو جای دیگر کلمه «لهو» مقدّم بر «لعب» شده است. در ضمن مشتقات این دو واژه نیز بارها در قرآن تکرار شده است. واژۀ «لَعب»، در لغت به معنای بازی و «لهو»، به معنای آن چيزى است كه انسان را از آنچه كه براى او لازم و مهم است، باز می‌دارد. به بیان دیگر، لهو، به معنای مشغول شدن توأم با غفلت است.

در برخی منابع برای «لهو» و «لعب» تفاوت‌‌هایی ذکر شده است؛ مانند این‌که: لعب، كارى است كه هيچ هدف عقلانى ندارد، اما هدف خيالى دارد، ولى لهو نه هدف عقلانى دارد و نه هدف خيالى؛ یا آنکه لعب، بازى كودكان و هر کار بیهوده‌ای و بی‌فایده است، اما لهو، بازى جوانان است. و...

قرآن کریم در توصیف زندگی دنیا نسبت به زندگی بعد از معاد و رستاخیز می‌فرماید: زندگى دنيا، چيزى جز بازى و سرگرمى نيست! و سراى آخرت، براى آنها كه پرهيزکارند، بهتر است. تشبيه زندگى دنيا به بازى و سرگرمى از اين نظر است كه بازی‌ها و سرگرمی‌ها معمولاً كارهاى توخالى و بى‌اساس‌اند كه از متن زندگى حقيقى انسان‌ها دورند، نه آنها كه در بازى پيروز مى‌‏‌شوند، پیروزند و نه آنها كه شكست مى‏‌خورند، شكست خورده‌اند؛ زيرا پس از پايان بازى همه چيز به جاى خود بازمى‌‏گردد. اما در آخرت زندگی فناناپذير، جهانى وسيع‌تر و سطح بسيار بالاتر و عالمى كه سر و كار آن با واقعيات دائمی است نه منافع زودگذر و خواب و خيال.