مراجع تقلید در‌باره این دو مسئله چنین فتوا داده‌اند:

1. چنانچه روزه‌‌دار بداند که اگر در روز بخوابد محتلم شده و در خواب منى از او خارج می‌شود، خوابیدن اشکال ندارد،[1] و اگر بخوابد و محتلم هم شود روزه‌‌اش صحیح است.[2]
2. اگر روزه‌‌دار در حال بیرون آمدن منى از خواب بیدار شود، واجب نیست از بیرون آمدن آن جلوگیرى کند.[3]

[1]. آیات عظام گلپایگانى، وحید خراسانی و صافى گلپایگانی: (بنابر احتیاط مستحب نخوابد، ولى اگر خوابید، روزه‌‌اش باطل نمی‌شود).

[2]. امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده، بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج 1، ص 897، م 1590، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ هشتم، 1424ق؛ وحید خراسانى، حسین، توضیح المسائل، ص 309، م 1598، قم، مدرسه امام باقر(ع)، چاپ نهم، 1428ق؛ سبحانى، جعفر، رساله توضیح المسائل، ص 315، م 1265، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، چاپ سوم، 1429ق؛ ر. ک: خامنه‌ای، سید علی، رساله آموزشی، مفطرات روزه.

[3]. توضیح المسائل (محشّی)، ج 1، ص897 مسئله 1991؛ وحید خراسانى، حسین، توضیح المسائل، ص 309، مسئله 1599؛ سبحانى، جعفر، رساله توضیح المسائل، ص 315، مسئله 1266.