«رجب»؛ نام هفتمین ماه از ماه‌های قمری است. بر اساس آنچه در لغت‌نامه‌ها آمده، این ریشه در موارد «بزرگ‌داشت چیزی از روی هیبت آن» مورد استفاده قرار می‌گیرد. و این ماه را نیز از آن‌رو رجب نامیده‌اند که در دوران جاهلیت، آن‌را بزرگ شمرده و جنگ در آن‌را ممنوع و حرام می‌شمردند، که پس از اسلام نیز این سنت ادامه یافت. 

در منابع حدیثی از این ماه به عنوان ماهی با عظمت و پر فضیلت یاد شده و بر انجام عبادات و اعمال نیک در آن سفارش فراوانی شده است.

در عظمت این ماه همین بس که روزهایی مانند مبعث رسول خدا(ص) و ولادت امام علی(ع) در آن رخ داده است.

رجب ماه بزرگى است كه خداوند در آن پاداش‌‏ها را دو چندان می‌كند و گناهان را پاک می‌سازد. هر كس روزى از ماه رجب را روزه بدارد، دوزخ به اندازه مسافت صد سال از او دورى گزيند.

اعمالی که برای این ماه در روایات ذکر شده، دو گونه است؛ قسمتی از این اعمال مربوط به همۀ روزهای ماه است؛ مانند روزه گرفتن و بعضی از اذکار و ادعیه، و قسمت دیگر آن مربوط به زمان‌های مخصوصی از این ماه، مانند اعمال و دعاها و نمازهایی که برای هر شب و روز این ماه وارد شده است. هم‌چنین اعمالی که در ایام البیض(روز سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمری) سفارش به انجام آن شده است.