«خزيمة بن ثابت‏ بن فاكه بن ثعلبة بن ساعدة بن عامر»، مادرش «كبشة بنت أوس از بنی ساعده»، با کنیه‌ی ابا عماره، یکی از خواص اصحاب پیامبر اسلام(ص) بود که از شجاعان قبیله‌ی خود به شمار می‌رفت، به دلیل صفای باطن جزو اولین کسانی بود که به اسلام گروید و در اعتقادات خویش نسبت به ارزش‌های الهی در میان اصحاب شهرتی ویژه یافت. وی از جنگ بدر در بیشتر نبردهای مسلمانان در برابر مشرکان، و در جنگ صفین و جمل در کنار امام علی(ع) حضور داشت.

در میان اصحاب، خزیمه تنها فردی بود که پیامبر(ص) شهادت و گواهی او را جای دو شاهد قرار داد و او را «ذو الشهادتین» لقب داد.