در ابتدای 29 سوره از سوره‌های قرآن، یک یا چند حرف از حروف الفبا وجود دارد، که مجموعاً 78 حرف است که با حذف مکررات 14 حرف می‌شود؛ یعنی نصف حروف هجاء عربی که مجموعا 28 حرف است. این حروف را «حروف مقطعه»، یا «حروف نورانی» می‌گویند. در تفسیر این حروف آرای مختلفی گفته شده است؛ مانند:

1. این حروف اشاره است به این‌كه این كتاب آسمانی با آن عظمت و اهمیتی كه دارد تمام سخنوران عرب و غیر عرب را متحیر ساخته، و دانشمندان را ازمعارضه با آن عاجز نموده است، از همان حروف "الفباء" وكلمات معمولی كه در اختیار همگان قراردارد،تركیب یافته است.
2. حروف مقطعه از متشابهات قرآن است که هرگز قابل حل نبوده و از جمله مجهولات مطلق است و راه علم به آن، کاملاً بر مردم بسته است.
3. این حروف، صرفاً حروف مجرده هستند و هیچ رمز و اشاره و معنایی جز خاصیت آوائی ندارند.
4. این حروف نشانۀ بیشتر به كار رفتن حروف مزبور در كلمات آن سوره بوده و یک معجزه است. (این ادعا باید بررسی شود).
5. این حروف رمزند و پیامبر(ص) و اولیای الهی از آن مطلع‌اند.