1566
«نميمه» در لغت؛ به معناى صداى آهسته‌اى است كه از حركت چيزى يا از برخورد پاى انسان به زمين هنگام راه‌رفتن بر می‌خيزد. و از آن‌جا كه افراد سخن‌چين، معمولاً سخنان خود را آهسته و درگوشی به اين و آن می‌رسانند، برای سخن‌چينى نیز از این واژگان استفاده شده است. همچنین گفته شده است: «نميمه» در اصل به معناى تزيين كلام دروغين است؛ چرا كه افراد سخن‌چين سعى می‌كنند، سخنان خود را زيبا جلوه دهند.
در اصطلاح اخلاق؛ سخن‌چين كسى است كه حرف ديگران را به آن‌کسی كه سخن درباره‌اش گفته شده می‌رساند، چه با گفتن، چه با نوشتن و چه با رمز و اشاره. و فرقى نمی‌كند كه آنچه را نقل می‌كند، عيب و نقص گوينده باشد يا نه. بنابراين، حقيقت سخن‌چينى همان افشاء سرّ و پرده‌درى است.
اين عمل ناپسند - كه در بیشتر موارد، مصداقی از غیبت است - در اسلام از گناهان بزرگ شمرده شده و در قرآن کریم نیز به شدت مورد نکوهش قرار گرفته است. و پيامدهاى دنیوی و اخروی نامطلوبى؛ مانند: دشمنى و تفرقه، دشمنی با خدا، پذیرفته‌نشدن دعا و عذاب قبر نیز از آثار آن اعلام شده است.
دقت در پيامدهای منفی سخن‌چينى و نقش ويرانگر آن در جامعه و خانواده‌ها، و همچنين عذاب‌ها و مجازات‌هاى الهى كه در دنیا و آخرت بر آن مترتب است، می‌تواند نقشی بازدارنده در برابر این رفتار ناپسند داشته باشد.
