در این زمینه، گزارشی در یکی از کتاب‌های تألیف شده در قرن چهارم هجری یافتیم:
مالک بن انس گفت: از زُهری درباره زاهدترین مردم در دنیا پرسیدم و او در پاسخ گفت: علی بن ابی‌طالب(ع)! سپس گفت: «...به ما گزارش شده که امام علی(ع) حدود یک سال اشتهای جگر کباب شده همراه با نان شیرمال را داشت(اما از تهیه آن خودداری می‌کرد). روزى فرزندش امام حسن(ع) که روزه‌دار بود، به یاد این موضوع افتاده و غذای مورد علاقه پدرش را فراهم کرد و هنگام افطار در جلوی روی ایشان نهاد. در همین هنگام، بینوایى به درِ خانه آمد. على(ع)‏ فرمود: پسرم این غذا را به او بده تا فرداى قیامت، در نامه عملمان این آیه خوانده نشود: «نعمت‌هاى پاکیزه خود را در زندگى دنیایتان[خودخواهانه‏] صرف کردید و از آنها برخوردار شدید[1]».[2]
برخی معتقدند که این ماجرا در زمان خلافت ‌حضرتشان رخ داد.[3]

---