«انصار» جمع «ناصر»، از ریشه «نصر» و به معنای «یاوران» است که شامل هر گروهی خواهد بود که فرد یا گروه دیگری را یاری کند، اما در صدر اسلام به ساکنان مسلمان مدینه و اطراف آن، بویژه افراد مسلمان دو قبیلۀ «اوس» و «خزرج»، «انصار» گفته می‌شد؛ چرا که آنان به نصرت و یاری پیامبر اسلام(ص) و مسلمانان مهاجر برخاسته و در نشر اسلام تأثیر فراوانی داشتند. در ضمن در قرآن کریم از «حواریون» و یاران حضرت عیسی(ع) با عنوان «انصار الله» یاد شده است.