1. کسى که موقع غروب شب عید فطر بالغ و عاقل و هشیار است و فقیر نیست، باید براى خودش و کسانى که نان‏خور او هستند [چه از اعضای خانواده و چه غیر آنها مثل مهمان]، هر نفرى یک صاع که تقریباً سه کیلو است، گندم یا جو یا خرما یا کشمش یا برنج یا ذرّت و مانند اینها به مستحقّ بدهد، و اگر پول یکى از اینها را هم بدهد کافى است.[1]‏

2. اگر مادر شما فقیر باشد و نتواند مخارج سال خود را تأمین کند، بر او دادن فطریه واجب نیست؛ و اگر فقیر نباشد، فطریه‌ی شما بر عهده‌ی مادرتان است، اما در این صورت، می‌توانید از طرف مادرتان و با اجازه‌ی از او فطریه‌ی خود را پرداخت نمایید.[2]

3. طفلی که در شب عید فطر هنوز در شکم مادر است و به دنیا نیامده، فطریه ندارد.

در هر حال پاسخ حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) نسبت به این سؤال، چنین است:

چون نان خور مادر محسوب می شوید فطریه شما بر عهده مادرتان است؛ ولی می توانید مبلغ فطریه را به مادرتان هدیه کنید. لینک به سایت استفتائات