لطفا صبرکنید
بازدید
26114
26114
آخرین بروزرسانی:
1395/11/07
کد سایت
ar22402
کد بایگانی
64483
نمایه
روایات مربوط به صدای خروس و الاغ
طبقه بندی موضوعی
درایه الحدیث
اصطلاحات
مَلَک ، ملائکة ، فرشته ، فرشتگان
گروه بندی اصطلاحات
سرفصلهای قرآنی
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
آیا الاغ شیاطین را میبیند و خروس فرشتگان را؟
پرسش
موضوعی که میآید در صفحات اینترنتی نشر پیدا کرده است که: چرا الاغ شیاطین را میبیند و خروس فرشتگان را؟ این حقیقت علمی تعجبآوری است که امام صادق(ع) قبل از 1250 سال پیش آنرا فرموده است: «هرگاه صدای خروس را شنیدید مطمئن باشید که ملائکه از آنجا گذشتند و هرگاه صدای الاغ را شنیدید، پس مطمئن باشید که شیاطین از آنجا گذشتند». این حدیث یک اکتشاف علمی است که همه عالم را به شگفت واداشته است. کشف شده است که قدرت دستگاه بینایی انسان محدود است و اشعه مادون قرمز به پایین و اشعه مافوق بنفش به بالا را نمیبیند؛ لذا ما جز هفت رنگ را نمیبینیم، ولی الاغ و خروس اینگونه نیستند. الاغ اشعه مادون قرمز را میبیند و شیطان و جن از آنجا که از آتش خلق شده است؛ یعنی اشعه مادون قرمز، برای همین الاغ میتواند آنها را ببیند، ولی ملائکه را نبیند. اما خروس توانایی دیدن مافوق بنفش را دارد و ملائکه از نور خلق شدهاند که مافوق بنفشاند؛ لذا خروس آنان را میبیند. قبل از ایشان هم پیامبر(ص) فرمود: هرگاه صدای خروس را شنیدید از فضل خداوند طلب کنید؛ زیرا او حتماً ملکی را دیده است و هرگاه صدای الاغی را شنیدید از شرّ شیطان به خداوند پناه ببرید؛ چرا که حتماً شیطانی را دیده است و علت آن این است که ملائکه در مکانی که ذکر خداوند است حاضر میشوند و شیاطین فرار میکنند؛ زیرا از نور ملائکه اذیت میشوند و این همان حرفی است که فراوان آنرا بیان میکنیم که هرگاه ملائکه بیایند شیاطین فرار میکنند (هرگاه اشعه مادون قرمز با اشعه مافوق بنفش در یکجا جمع شوند، اشعه مادون قرمز متلاشی میشود).
نظر شما راجع به این مطلب چیست؟ و صحت این دو روایتی که اولی از امام صادق(ع) و دومی از پیامبر اسلام(ص) نقل شد، چگونه است؟
پاسخ اجمالی
روایاتی در این موضوع از معصومان(ع) نقل شده است:
1. پیامبر اسلام(ص) فرمود: «هرگاه صدای خروس را شنیدید خروس حتماً فرشتهای را دیده است، پس از خدا حاجت بخواهید، و به سویش توجه کنید، و وقتی صدای الاغ را شنیدید، به خدا از شرّ شیطان پناه برید که شیطانى مشاهده کرده است».[1]
این روایت گرچه در برخی متون حدیثی شیعه به صورت مرسل (بدون ذکر سلسله سند) گزارش شده است، اما در متون حدیثی اهل سنت[2] به صورت مسند (به همراه ذکر سلسله راویان) آمده است.
2. از امام علی(ع) -به صورت مرسل- نقل شده است: «خروس وقتی که بانگ میزند میگوید: "ای غافلان! به یاد خدا باشید"، اسب میگوید: "خدایا! بندگان مؤمنت را بر بندگان کافر پیروز فرما" و الاغ نیز خراج بگیران ظالم را لعن میکند و در چشم شیطان عرعر میکند و قورباغه نیز میگوید: "منزه است خداى من، معبودى که در عمق دریاها تسبیحش میگویند". گنجشک میگوید: خدایا! دشمنان آل محمد(ص) را لعن کن».[3]
راویان مورد تأیید اندیشمندان رجالی شیعه در هیچ کدام از دو روایت بالا وجود نداشته و بر این اساس، از ضعف سندی برخوردارند، اما با اندکی تسامح میتوان محتوای آنها را پذیرفت، اما اثبات این مطلب که مدل بینایی حیوانی چون خروس، با حیوانی چون الاغ متفاوت است، بر عهده دانشمندان علوم تجربی بوده و پاسخ به آن مرتبط با سایت نیست.
1. پیامبر اسلام(ص) فرمود: «هرگاه صدای خروس را شنیدید خروس حتماً فرشتهای را دیده است، پس از خدا حاجت بخواهید، و به سویش توجه کنید، و وقتی صدای الاغ را شنیدید، به خدا از شرّ شیطان پناه برید که شیطانى مشاهده کرده است».[1]
این روایت گرچه در برخی متون حدیثی شیعه به صورت مرسل (بدون ذکر سلسله سند) گزارش شده است، اما در متون حدیثی اهل سنت[2] به صورت مسند (به همراه ذکر سلسله راویان) آمده است.
2. از امام علی(ع) -به صورت مرسل- نقل شده است: «خروس وقتی که بانگ میزند میگوید: "ای غافلان! به یاد خدا باشید"، اسب میگوید: "خدایا! بندگان مؤمنت را بر بندگان کافر پیروز فرما" و الاغ نیز خراج بگیران ظالم را لعن میکند و در چشم شیطان عرعر میکند و قورباغه نیز میگوید: "منزه است خداى من، معبودى که در عمق دریاها تسبیحش میگویند". گنجشک میگوید: خدایا! دشمنان آل محمد(ص) را لعن کن».[3]
راویان مورد تأیید اندیشمندان رجالی شیعه در هیچ کدام از دو روایت بالا وجود نداشته و بر این اساس، از ضعف سندی برخوردارند، اما با اندکی تسامح میتوان محتوای آنها را پذیرفت، اما اثبات این مطلب که مدل بینایی حیوانی چون خروس، با حیوانی چون الاغ متفاوت است، بر عهده دانشمندان علوم تجربی بوده و پاسخ به آن مرتبط با سایت نیست.
[1]. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الأخلاق، ص 130، قم، شریف رضى، 1412ق.
[2]. أبو حاتم دارمی، محمد بن حبان، صحیح ابن حبان، ج 3، ص 285 – 286، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ دوم، 1414ق؛ أبو عبد الله أحمد شیبانی، أحمد بن محمد بن حنبل، مسند أحمد بن حنبل، ج 14، ص 20، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، 1421ق.
[3]. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج 40، ص 170، بیروت، مؤسسة الوفاء، 1404ق.
نظرات